"พี่ที...."ทรายขวัญอุทานอย่างดีใจพร้อมถลาเข้ามาหาเมื่อร่างสูงของทีธัชก้าวลงมาจากรถพร้อมช่อดอกไม้
"ดอกไม้สวยๆ...สำหรับทรายครับ...."กุหลาบสีแดงช่อใหญ่ที่ยื่นให้มาทำให้ทรายขวัญดีใจจนนำ้ตาคลอหลังจากเธอบุกไปขอเขาจากมาริสาถึงบ้านเมื่อวานนี้และคงเป็นไปไม่ได้ที่เหล่านังคนรับใช้จอมสาระแนทั้งหลายจะไม่ฟ้องทีธัชถึงสิ่งที่เกิดขึ้นดีไม่ดีอาจใส่สีตีไข่จนเธอดูไม่ได้ในสายตาชายหนุ่มหลังกลับมาถึงบ้านเธอก็อดเป็นกังวลไม่ได้ว่าเขาอาจจะโกรธแต่การที่เขารีบมาหาเธอด้วยตัวเองแต่เช้าแบบนี้ก็หมายความว่าชายหนุ่มไม่ได้โกรธและยิ่งไปกว่านั้นมาริสาก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลยสักนิดเดียวสำหรับทีธัช
"พี่ที...ขอบคุณค่ะ...ทรายดีใจจังคิดว่าพี่ทีจะโกรธทรายเสียอีก..."
"ผมจะโกรธทรายเรื่องอะไรละครับ...."ทีธัชถามกลับมาพร้อมรอยยิ้ม
"ก็ที่ทรายไปหายายสาที่บ้านนะสิค่ะ....ทรายก็แค่เป็นห่วงและคิดถึงแต่ยายสากลับให้ผู้จัดการส่วนตัวด่าทรายเสียๆหายๆ...แล้วทรายก็ไม่รู้ว่ายายผู้จัดการลักเพศนั่นฟ้องอะไรพี่ทีบ้าง...ทรายก็แค่เป็นห่วงไปเยี่ยมเยียนยายสาในฐานะที่เราเป็นเพื่อนกันเท่านั้นไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่น...."ทรายขวัญบอกเล่าชายหนุ่มพร้อมตีน่าเศร้าอย่างเสียใจ
"งั้นเหรอครับ....ผมก็แปลกใจอยู่ว่าทรายไปที่บ้านแล้วทำไมรีบกลับน่าจะอยู่รอพบผมก่อน..."
"พี่ที!!...ก็ทรายไม่ทราบนี่ค่ะว่าพี่ทีคิดถึง...ทรายก็คิดถึงพี่ทีนะคะ...อยากอยู่กับพี่ทีไม่อยากรออีกแล้ว..."ทรายขวัญอุทานก่อนกอดแขนชายหนุ่มออดอ้อนอย่างที่คิดว่าไร้เดียงสาและน่ารัก
"ครับ...ผมก็ไม่อยากรออีกแล้ว..อยากให้ทุกอย่างมันจบๆไปเสียที..."ทีธัชเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าเรียบเฉย
"หมายความว่า...พี่ทีจะเลิกกับยายสาเหรอค่ะ...นี่ทรายไม่ได้ฝันไปใช่ไหม..."ทรายขวัญยิ้มกว้างอย่างยินดีในที่สุดทีธัชก็กำลังจะเป็นของเธอคนเดียว
