ทรายขวัญเชิดหน้าขึ้นก่อนแบะปากนิดๆมองมณฑิราด้วยหางตาเมื่ออีกฝ่ายยิ้มก่อนถามออกมาอย่างสุภาพ
"พี่ทรายมานานแล้ว...จะกลับหรือยังละคะ??..."
"เพิ่งทราบนะคะว่าเดี่ยวนี้มีองครักษ์พิทักษ์ยายสาด้วย...บางครั้งมันก็อยู่ที่คนกลางนะคะนองแทมพี่ว่าคนอื่นอย่าสอดจะดีกว่า..."ทรายขวัญเน้นคำว่าอย่าสอดก่อนมองหน้ามณฑิราและซอนญ่าอย่างท้าทาย
"เหรอค่ะ??...ไม่ยักทราบว่าชีวิตคู่ต้องมีคนกลางด้วยแทมคิดว่ามีแค่กันและกันสองคนเสียอีกใช่ไหมคะพี่ซอนญ่า...."มณฑิราขมวดคิ้วหันมาถามซอนญ่าด้วยสีหน้าสงสัย
"ก็ควรเป็นอย่างนั้นค่ะน้องแทมแต่....คนบางคนก็ไม่เข้าใจคำว่าชีวิตคู่หรอกค่ะเพราะชั่วชีวิตคงไม่เคยเจอคันมันไปเรื่อยเจอใครก็สะกิดให้เกามีปัญหาขึ้นมาก็ถามความสมัครใจกันไปเลยมีทั้งคนตรงกลางข้างล่างข้างบน...."
"กรี๊ดดด!!นังกระเทยปากกระโถนแกว่าฉันคันงั้นเหรอ...."ทรายขวัญร้องกรีดมองซอนญ่าอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อถ้าอีกฝ่ายตัวเล็กกว่านี้อีกสักหน่อยเธอจะจับมาฉีกอกให้ดู
"พอเถอะค่ะพี่ขวัญ...พี่ซอนญ่าไม่ได้เจาะจงว่าเป็นใครเลยนะคะหรือพี่เป็นตุ๊กแกกินปูนร้อนท้องแล้วพี่ก็ไม่ควรเสียงดังพี่ลิซ่ากับหลานๆแทมต้องการพักผ่อน...."มณฑิรายกมือขึ้นห้ามอีกฝ่ายเสียงเรียบๆ
"แกสิพอ!!...นังเด็กปากเสียอย่าคิดนะว่าฉันจะยอมแพ้...คอยดูไปแล้วกันว่าพี่ทีจะเป็นของใคร..."ทรายขวัญตวาดใส่มณฑิราก่อนคว้ากระเป๋าก้าวปังๆๆออกไป
"ต๊ายคุณไฮโซหางโผล่ออกมาแล้วนะคะ...เก็บไม่มิดแล้วละสิ..."ซอนญ่าตะโกนตามหลังทรายขวัญหันหน้ามาสบตากับมณฑิราก่อนถอนใจส่ายหน้าออกมาพร้อมกัน
"พี่ลิซ่าจะรู้ไหมค่ะนี่...ว่าเพื่อนเรากำลังจะเผาเรือน...."มณฑิราถามซอนญ่าด้วยใบหน้าอ่อนใจ
"คงพอรู้ละคะ...เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรก..."ซอนญ่าตอบเด็กสาวเบาๆก่อนจะขอตัวกลับเมื่อเห็นว่ามืดคำ่มากแล้ว....
