ทีธัชกอดร่างบางแน่นขึ้นเมื่อจู่ๆหญิงสาวก็ร้องให้ออกมา...มือบางจิกแขนเขาแน่นสลับกับกำมือทุบใหล่เขาแรงๆใหล่บางสั่นสะท้านเสียงสะอื้นพร้อมถ้อยคำตัดพ้อพร่างพรูออกมา
"ทำไม...ฮึก...ฮึก..ทำ...แบบนี้ ฮึก กับฉันได้ยังไง......"
"............................"ไม่มีคำปลอบใจหรือคำถามมีเพียงอ้อมแขนอุ่นที่รัดร่างบางแน่นขึ้น
"คนเลว ฮึก....เลว....เลวหมดทุกคนเลย...ทำไม...คนทรยศ...ทำไมทุกคนถึงหักหลังฉัน...ทำไม..,"มือบางที่จิกทึ้งทุบตีเปลี่ยนเป็นโอบกอดร่างสูงตรงหน้าแน่นร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายและไม่สนอะไรทั้งนั้น
🍀ทีธัชปล่อยให้หญิงสาวร้องให้ตามที่เธอพอใจ มาริสาสูดจมูกเบาๆเมื่อรถจอดลงหน้าบ้านหลังใหญ่ฝนที่ตกมาตลอดทางหยุดลงแล้วแต่บรรยากาศยังมืดครึ้มอยู่หญิงสาวมองใบรอบๆราวเพิ่งรู้สึกตัวก่อนหันมามองชายหนุ่มที่นั่งกอดเธออยู่บนเบาะรถในสภาพเปียกปอนพอกัน....
"คุณทีธัช!!...พาฉันมาที่นี่ทำไม.."หญิงสาวอุทานนำ้เสียงไม่พอใจเมื่อผลักร่างสูงออกไปอย่างตกใจ
"ลงไปก่อนเถอะแล้วค่อยคุยกัน...."ทีธัชถอนใจกับท่าทางที่เปลี่ยนไปยามเธอได้สติและตื่นตัว
"ไม่...ฉันจะกลับบ้าน...."มาริสาปฏิเสธมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ
"แต่ฉันอยากให้เธออาบนำ้เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน..."ทีธัชเอ่ยนำ้เสียงจริงจังพร้อมยกมือกอดอก
"ไม่...ฉันอยากกลับบ้าน...และจะกลับเดี่ยวนี้..."มาริสาแหวใส่ชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ
"ลงไป...."ทีธัชหันมาออกคำสั่งเสียงห้วนพร้อมจ้องหน้าหญิงสาวอย่างเอาจริง
"ไม่...."มาริสาสวนกลับไปแบบไม่ต้องเสียเวลาคิด
"อีกครั้งเดียว...จะลงไปเองดีๆหรือต้องให้ลากลงไป..."ทีธัชกัดฟันถามยายดื้อตรงหน้าก่อนจับมือบางกระชากลงไปจากรถอย่างไม่รอฟังคำตอบ
