ร่างสูงของนายแบบหนุ่มชะงักที่หน้าประตูเมื่อเห็นชัดว่าใครมาขอพบเขา....ทีธัช ธนกิจไพศาล หมอนี่มีอะไรกับเขางั้นเหรอ
"คุณราเมท..."ทีธัชลุกขึ้นกล่าวทักทายเมื่อเห็นอีกฝ่ายหยุดยืนอยู่แค่ประตูหน้าห้อง
"คุณเหรอที่มาขอพบผม...."ราเมทถามออกมาอย่างไม่แน่ใจตอนที่ถ่ายแบบเสร็จแล้วเด็กผู้ช่วยชั่งไฟเดินมาบอกว่ามีคนมารอพบก็ยังแปลกใจอยู่ยิ่งมารู้ว่าเป็นใครก็ยิ่งทำให้แปลกใจกว่า
"ครับ...ผมเองมีเรื่องอยากถามคุณนิดหน่อย พอมีเวลาว่างคุยกับผมหน่อยไหม..."ทีธัชพยักหน้าก่อนเอ่ยยืนยัน
"ที่นี่เหรอ???...."ราเมทถามก่อนมองไปรอบๆสถานที่ที่มีคนหลายคนเดินขวักไขว่เตรียมงานของตัวเอง
"ถ้าไม่เป็นการรบกวน...ผมขอเป็นที่อื่นจะสะดวกกว่า..."ทีธัชตอบออกมาเพราะเขาเองก็คิดว่าไม่เหมาะที่จะมานั่งคุยเกะกะแถวนี้
"งั้น...ผมขอเก็บของส่วนตัวสักครู่..."ราเมทขอตัวเบาๆเมื่อตัดสินใจจะคุยกับอีกฝ่าย เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่านักธุรกิจระดับแนวหน้าอย่างทีธัชจะมีอะไรมาคุยกับนายแบบขาลงอย่างเขา
"ครับ...ตามสบาย..."ทีธัชผายมือก่อนลอบถอนใจเบาๆ เขาไม่แน่ใจว่าราเมทจะยอมคุยกับเขาหรือเปล่าเพราะอีกฝ่ายดูจะไม่ชอบขี้หน้าเขานักแต่เมื่ออีกฝ่ายยอมคุยด้วยเขาก็โล่งใจ
...................................................
ราเมทมองดูตึกสูงตรงหน้าก่อนหันมองชายหนุ่มที่นั่งรถมาด้วยกันอย่างไม่เข้าใจ
"ลงมาเถอะครับ...ที่ทำงานของผมน่าจะเป็นสถานที่ๆเหมาะสมสำหรับเรื่องที่เราจะคุยกัน..."ทีธัชเอ่ยออกมาเบาๆเมื่อก้าวลงจากรถ
แล้วเรื่องที่ทีธัชคุยก็เป็นเรื่องที่ควรคุยในที่ที่เป็นส่วนตัวจริงๆ...ราเมทถอนใจเบาๆกับคำขอโทษที่สุภาพของนักธุระกิจหนุ่มและคำถามที่ว่า....
"คุณกับลิซ่าเลิกกันเพราะผม...หรือคนอื่น...."ทีธัชถามพร้อมจ้องตาอีกฝ่ายตรงๆอย่างรอคำตอบ
