Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Bir kaç günlük aradan sonra ben yine geldim. Sorarsanız hiç mi hiç dinlenme süresi olmamış bir vatandaş olarak buradayım.... :( Neyse bana yazıklığı geçelim hikayeye gelelim :) Hepinize iyi okumalar canlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayat her zaman istediği gibi gitmezdi insanın. İnişler, çıkışlar, düşüşler, yükselmeler hayatın en güzel noktalarıydı. Zaten bir insan düşmezse tekrar ayaklandığını anlayamazdı. O yüzdendir ki insan kadın veya erkek fark etmeksizin çektikleri acıları bile sevmek zorundaydılar. Çünkü aslında hayatın en büyük armağanıydı yaşanılan her kötü olayın insanı daha da büyütmesi. An gelir ufak bir olay bile müthiş bir zevk verirdi acıyı bilen bir bedene... An gelir en büyük kargaşadan çıkıp bu da ne ki daha neler yaşayacağız dedirtirdi yalan dünya. O yüzden evren üzerinde hangi nokta olursa olsun yaşayan her sevdiğine sıkı sıkı sarılmalıydı. Korkarak da olsa sarılıp bir gün toprağını öpebilme ihtimalini unutmadan sevmeliydi...
Açılan kapılarla Aren stresini yükseltse de Vuslat'ın her zamanki kendinden emin halinden güç alıyordu adam. Son kapı da açıldığında bakışları ona dönen adamlara göz attı ama adamlar çoktan yanındaki Hera'ya bakıp tek kaşlarını havalandırmışlardı. Vuslat'ın yerleştiğini görerek o da Hera ile sandalyeye oturduğunda kızın elini bir an olsun bırakmamıştı.
'Vayyy... Aren Rollas kadınla toplantıya geliyor ha. Vuslat Kasırga'nın karısı dillere destan yenilmez de sen neye güveniyorsun Aren?' henüz bu işlerde toy olduğu belli adama baktığında bakışlarındaki sertliği de ortaya çıkarmıştı adam.
'Faruk. Kes sesini gırtlağını parçalamayım.' Vuslat'ın uyarısı ile adam ters bakışları ile geriye çekilip hem Aren'e hem Hera'ya bakmaya devam etmişti.
'Bundan bir kaç ay önce nişanlımı hedef alanlar oldu. Hesaplarını da kestim. Dost düşman demeden sizi buraya çağırmamın nedenini anlamış olmanızı umuyorum. Bu saatden sonra ne karıma ne de aileme yaklaşma fikri aklınızdan geçerse acımam.' Aren'in cümlesi ile adamın yanındaki beden kıpırdandığında bakışlarını yanındaki kendi yaşlarında olan adama çevirmişti.
'Niye dediğini tutacakmışız Aren Rolllas? Bu masada en fazla iki üç dostun var. İstanbul senden nefret ediyorken biz neden boyun bükelim?' Aren kaşlarını çatıp derin bir nefes aldığında Vuslat'ın da usul usul başını salladığını görerek yamuk bir gülüş göndermişti adama.
'Nefes almayı sevdiğinizi var sayıyorum. Eğer ki aileme en ufak zarar ziyan gelirse bir kodese girip çürümeyi düşünmeden evlerinizi ateşe vererek toplu katliam yaparım. Çocuklarınızı da alır kendi himayemde benim kurallarımla benim çocuklarım olarak büyütürüm.'
'Nasıl olacakmış o iş? Tek başına hangimize gücün yetecek?' Aren bakışlarını usulca sinsi sinsi sırıtan esmer adama çevirdiğinde başını sağa sola sallamıştı.
