Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Selam millet. Geçen gün Çilem Doğan'dan bahsetmiştim. Bu bölümü okuyup bana hak verenler hatırlar. Neyse ki yine ve yine Istronggirl aracılığıyla kefaletle serbest bırakıldığı haberini aldım... Neyse ki memlekette kırk yılın bir başı adalet işleyebiliyor... Sırf Çilem Doğan'a değil onunla harap olanlar ve destekleyenlere de geçmiş olsun...
Size de iyi okumalar... Hepiniz seviliyorsunuz...
'Berzah!' Arya'nın bağrışı herkesin bakışlarının üst kata yönlenmesini sağladığında Aren içine düşen kor aleve rağmen koşarak çıktı basamakları. Paldır küldür odaya daldığında ardından da Hera nefes nefese girmişti. Hepsinin gözleri ufacık bedenin nefes alması için çabalayan üç kişiyi bulduğunda Hera'nın bakışları monitöre döndü.
'Kızım, kızıma bir şey oluyor! Aren ona bir şey oluyor!' adam bağrışla gözlerini sıkıca kapattığında yanındaki kadını son anda yakalamış ikiye bükülmüş bedenini sarmıştı.
'Bir şey yap! Bir şey yap, Aren ona bir şey olmasın!' az önceden beri tutmayı başardığı göz yaşları şimdi kızı için akmıştı. Bir kadını dünyada tek bir şey yıkabilirdi belki de. Çocuğu ile sınanmak. Hera'nın daha önce görülmemiş hali de her ne kadar kucağına almasa da ona anne olduğunu hissettiren minicik beden sayesindeydi. Aren tuttuğu bedeni koltuğa bıraktığında olduğu tarafdan çıkıp girmemesi gereken alana girerek doktorun çabasına baktı. Adamı hışımla kenara çektiğinde durun itirazlarını duymazdan gelerek kilitlerin kapağını kaldırdığı gibi göğsü inip kalkmayan bedeni aldı kucağına.
'Meleğim, güzelim gayret, hadi gayret kızım. Babam nefes al ne olur, ne olur nefes al canına can olayım benden alsın sana versin yaradan ama nefes al babacım.' adam elinde tuttuğu oksijeni ufacık bedenin yüzüne kapattığında yanaklarına süzülen damlalar ateş olmuştu.
'Babam ne olur nefes al. Gayret et güzelim. Rabbim onu bana bağışla, alma onu bizden, yemin olsun bildiğim her yetime destek çıkacağım, kızımı bağışla bize.' adam kolunun üzerinde ufacık kalan bedendeki hareketliliği hissettiğinde gözyaşları ile karışık gülmeye başlamıştı.
'Kızım, babam, çok şükür Rabbim. Çok şükür duydun sesimi.' Aren'in gözleri umutla camın diğer tarafına döndüğünde Hera'nın göz bebeklerindeki parlamayı da görmüştü. Başını usulca salladığında dudaklarında oluşan tebessüme de şükür etti Aren. Kolunda varlığı ile yokluğu bir olup anlaşılmayan bedenden ağlamaya benzer bir ses yükseldiğinde adam gülmekden alı koyamamıştı kendini. Kollarındaki ufaklığı tekrar dikkatle bırakıp açılıp kapanan ufacık yumruğa serçe parmağını kaptırdığında taşan gözlerindeki yaşı silme zahmetine bile girmedi. Bir adamı bundan başka bir şey ağlatamazdı belki de.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
