Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan t...
Sınava girmiş arkadaşlara, yarın sınavı olacak arkadaşlara şimdiden başarılar dilerim. Ben yorgun argın eve gelip öyle bir serildim ki az kalsın size bölüm atıp sürpriz yapacağımı unutuyordum. Umarım bütün hedefleriniz, idealleriniz gerçekleşir. Hayallerinize dahi istediğiniz şekilde sahip olursunuz... Hepinizi seviyorum.
Bu arada, Wattpad'in direkt mesaj bölümüne fazla bakamıyorum, eğer ki ulaşmak isteyen olursa;
Snapchat; biceruvar
Instagram; biceruvar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Aynaya baktığımda insan olduğumu görüyorum, insanlar da evde yaşadığına göre.'
'Şaşırdım sadece dalga geçme. Ben senin uyuduğunu bile düşünmemiştim.' adam göz devirip başıyla hadi işareti verdiğinde önden ilerleyip kapının kilidini açmıştı. Geri çekilip Arya'nın girmesini beklediğinde ise onun büyük bir merakın esiri olduğunu görerek ilerlemesini izledi. Kendi de arkasından girdiğinde Arya'nın hiç bir ayrıntı kaçırmak istemezcesine etrafa baktığını görmüştü ama biliyordu ki adam sadelikden nasibini almış ev Sencar'ı yansıtan en güzel yerdi.
'Samet'le mi yaşıyorsun? Yani gelir mi diye?'
'Hayır, tek yaşıyorum. Samet'le normal zamanda anlaşamadığımızı biliyorsun.'
'Biliyorum da ne biliyim.'
'O daha sosyal ortamları sevdiği için İstiklal'de.'
'Hmmm... Merak ettim onunda mı evi böyle?'
'Dağınıklığını kolay toparlayabilmesi için apartman dairesini tercih etti. Ama kabul etmeliyim benimki kadar kasıntı bir hayat yaşamıyor.'
'Siz bu yüzden birbirinizden farklısınız. Ayrıca sen kasıntı değilsin, sadece düzenlisin.' adam tekrar başını salladığında ise Arya'nın gri duvardaki çerçevelere dikkatle baktığını fark etmişti. Kız bir süre elindeki içkiyle inceledikden sonra kaşlarını havalandırarak adama baktı bu defa.
'Abimle fotoğrafın hiç yok.'
'Var ama burada değil.'
'Gösterir misin?'
'Tabi, hadi çıkalım.' adam merdivenleri işaret ettiğinde Arya merakla basamakları birer birer tırmanmıştı ki ince koridordaki duvarların doldurduğu çerçevelerle karşılaştı. Gözleri sakince onu izleyen adama döndüğündeyse çerçeveleri işaret etmişti.
'Bu kadar çoksa neden aşağıda yoklar?'
'Çünkü evime misafir olarak gelen kimse bu kata çıkamaz.'
'İnmen gerek mi diyorsun yani?'
'Sen kendini misafir olarak mı görüyorsun? Koridorun sonu balkona çıkıyor.' adamın işaret ettiği yönle Arya bu defa gülümseyerek ilerlemişti. Elini sürgülü boydan boya kapıya attığında ise Sencar'ın parmaklarını elinin üzerinde buldu.
