Kimse Sağ Çıkmaz (Tamamlandı) (Kısım 1 - Kısım 2)

Bölüm 81 - Doğum Günü

Benim artık canım yanıyor!!! Bunca zamandır tecavüze, istismara, Türk, Alevi, Laz, Kürt ayrımına karşı çıkmış biri olarak -ki an an feminizmi desteklemiş biri olarak bu defa GERÇEK ASKER, POLİS ve HALK hakkında konuşmak için geçiyorum karşınıza. 'Bana ne?' diyen birileri varsa okumadan direk hikayeye geçebilir ancak benim bu durumda tutabilecek bir çenem dahi kalmadı çünkü gözyaşı dökmemek için dişlerimi sıkıyorum.

Öncelikle söylemeliyim ki CHP'li olmadığım halde Kemalistim, MHP'li olmadığım halde Vatan Millet sevgim tamdır, Akp'li olmadığım halde Dinim bütündür, HDP'li olmadığım halde vatanıma zarar vermeyen Kürt dostumdur. Şimdi konumuza dönebiliriz.

Askerle röportaj yapıyorlar; 'Bize Işıd eylemi yapılacak dediler öyle geldik' diyor.Çoğu bedelli yapmamak için belki de ailelerine karşı durmuş Er ve Erbaşlar...  Ellerinde bizim kadar gelişmiş telefonlar yok, hatta sinyal bozucular yüzünden sosyal medyayı bırakın telefonla dahi konuşamıyorlar belki de... Tankın içine gaz bombası atılıyor (masum olmasa üst kapağı dahi açmayacaklarını hepimiz biliyoruz) asker boğulacak! O anda bile kafasına tekme atan insan(!) var. 

Onlar değil miydi doğuda aylarca ailesinden uzak kalıp sırf biz rahat edelim diye canlarını hiçe sayan, onlar değil miydi her gün şehit verip, arkasından 'Şehitler Ölmez!' diye bağırdığımız? Peki şimdi ne oldu!!! Bundan sonra o vatan evlatları şehit olduğunda nasıl yüzleri tutup da bağıracaklar 'Şehitler Ölmez!' diye?

Darbenin ilk on dakikasında bende korktum yalana gerek yok. Yatağımda yatarken bir anda Ezan okunmaya başlandı, ardından ilahiler, tekbirler, sonra tekrar Ezan, anlayana kadar sol tarafım sıkıştı. Allah biliyor ya ilk başta kendi kendime Cuma günü olduğunu söyledim, kesin vaktimiz geldi yalan dünyadan siliniyoruz dedim, sonra usulca doğruldum aynı şekilde devam ediyor. İlahi, ezan, tekbir, ilahi... Elim telefona gitti hemen ama ben bulana kadar bu defa da İstiklal Marşı okunmaya başladı. Haber sayfaları açılana kadar aklımda sadece bir eylem sonucu Şehit düşebilecek ASKER  ve POLİSİMİZ geldi... Bir daha yandım, sonra güç bela, internet yavaşlatılmasıyla bin bir güçlükle açtım haberi ve bir baktım DARBE girişimi... Yanlış anlamayın topraklarımız üzerinde Ezan'ın sesinden de İstiklal marşının sesinden de şeref duyarım ancak öğrendiğim vakitden sonra sarsıldım. Belki çoğunuza doğru gelmiştir ama bana göre yanlıştı, halkın sokağa dökülmesi istendi, birlik olması istendi ama halkın o can havliyle kime zarar vereceği düşünülemedi. Olan masum, tüyü bitmemiş, hiç bir şeyden haberi olmayan ya da kardeşi gördüklerini korumaya çalışan Er, Erbaş ve Polislerimize ve arbede arasında yitip giden Vatandaşımıza oldu. 

Sözde halk, ki benim bildiğim TÜRK HALKI asla böyle bir şey yapmaz ama kendini bilmez akli dengesinin yerinde olmadığını düşündüğüm bir kaç şerefsiz hiç bir şeyden haberi olmayan Erleri linç ettiler. Yüzlerce sivil can verdi, yüzlerce Er ve Polis şehit düştü. Bunlara neden olanlar hiç düşündü mü bilmem ama bir laf vardır; Emir demiri keser, derler...

Siz zannediyor musunuz ki silahsız sivil askeri darbeye karşı koyabilir? Ki emir aldık lafına sığınan ordunun himayesinde sayılan ancak benim milletimin askeri olamayacak kalitesizlikdeki sözde askerin halkı nasıl ezdiğini gördünüz değil mi? Kapının önünden ufacık çocuklarıyla kadınlar geçti. Kadın yapamaz demiyorum, asla demem ancak eli silahlı, altında tank olan ve amacı Darbe olan bir topluluğa bu insanlar ne yapabilecekti? Sadece iki gün, iki gün içinde bazı şeyler unutturulup yeni olayların önü açıldı farkında mısınız? Tarihin en büyük utançlarından biridir askerini böylesine itibarsızlaştırıp halkı kendi korumasına bu kadar kışkırtmak inanılmaz vahşice.

Bir annenin kuzusu, bir babanın evladı; 'Abi vurma!' diyor!, 'Abi bacaklarım tutmuyor.' diyor!, 'Abi ne olduğunu bilmiyoruz.' diyor!, 'Abi ölüyorum yapma.' diyor!, 'Abi annem görmesin.' diyor! ve insan müsfetteleri hala zulüme devam ediyor!