They don't know about us (L.T.)

Chapter 30 - Watch us burn

Christine's Pov

Το επόμενο πρωί ξυπνάω με ένα γλυκό συναίσθημα και ένα χαμόγελο στα χείλη. Εικόνες από το προηγούμενο βράδυ έρχονται στο μυαλό μου ,το χαμόγελο γίνεται ελαφρώς πιο μεγάλο. Η αναπνοή του στ'αυτί μου με γαργαλάει με αποτέλεσμα ένα ρίγος να με διαπεράσει. Προσπαθώ να ξεμπλέξω τα δάχτυλά μας για να μπορέσω να σηκωθώ από το κρεβάτι, όμως εκείνος μόλις καταφέρνω να μετακινήσω το χέρι του από πάνω μου, το επαναφέρει στον ίδια θέση.

"No o" μουρμούριζει με μια βραχνή πρωινή φωνή

"We gotta get up, it's 7 thirty"

"No o" λέει ξανά και με σφίγγει στην αγκαλιά του. "Five more minutes"

Κάνω μεταστροφή για να μπορέσω να τον κοιτάξω. Εκείνος γκρινιάζει στο χάσιμο της επαφής , γι αυτό και μόλις τον κοιτάω, τοποθετεί το χέρι του στη μέση μου. Έχει κλειστά τα μάτια του, το μαλλί του είναι ελαφρώς ανακατεμένο και ένα χαμόγελο στολίζει τα όμορφά του χείλη. Τον φιλάω και ο Louis φέρνει το σώμα μου πάνω στο δικό του. Το φιλί του προκαλεί στο στομάχι μου μικρές συσπάσεις, σαν να φτερουγίζει κάτι μέσα του και να προσπαθεί να βγει. Το φιλί του είναι τόσο εκφραστικό όσο χθες. Είναι σαν οι λέξεις που θέλει να πει να έχουν γεύση βανίλια.

Ασυναίσθητα ανασηκώνομαι για να μπορέσω να βολευτώ. Όταν ακουμπάω πάλι κάτω καταλαβαίνω από την έκφρασή του πως έχω κάτσει σε επικίνδυνο σημείο. Παρόλα αυτά αντί να μετακινηθώ, κάνω ένα μικρό κύκλo με τους γοφούς μου. Ο Louis ,τη στιγμή που είμαι έτοιμη να επαναλάβω την κίνησή μου, με ακινητοποιεί γραπώνοντας τις λάβες μου φέρνοντας με πλάι του στο στρώμα. Συνεχίζει να με φιλάει, φροντίζοντας το κάτω μέρος του σώματός του να βρίσκεται μακριά από το δικό μου. Παριστάνοντας πως έχω δεχτεί την ήττα μου, τραβάω ελαφρά τα μαλλιά του και τον φιλάω πιο έντονα από πριν. Αφήνω το παιχνίδι να κυλήσει για λίγο με αυτόν τον τρόπο, ώσπου βρίσκω ξανά το κουράγιο να τον αγγίξω. Είναι μόνο δίκαιο σήμερα να γίνει κάτι γι αυτόν,εφόσον χθες ασχολήθηκε μόνο μαζί μου.

Στο μυαλό μου έρχονται οι αναμνήσεις μου με τον Alex, όμως δεν επικεντρώνομαι σε αυτόν,αλλά στις κινήσεις που είχα κάνει τότε. Αν μπορέσω να τις θυμηθώ, ίσως να μην είναι τόσο κακή σε αυτό. Ο Louis εισέπνευσε κοφτά, όταν ακούμπησα το χέρι μου στο μποξεράκι του και άρχισα να κάνω μικρές μαλακτικές κινήσεις. Προσπάθησε να με σταματήσει,όμως πλέον το μυαλό του είχε αλλάξει μέρος. Ο Louis παρατηρεί την ανάσα που παίρνω , πριν φέρω τα δάχτυλά μου σε επαφή με το μόριό του και προς μεγάλη έκπληξή μου, ακουμπά το χέρι του πάνω στο δικό του για να με καθοδηγήσει. Ξεκινάμε μαζί, μου δείχνει ακριβώς τον ρυθμό που πρέπει να ακολουθήσω. Με δική μου πρωτοβουλία χαϊδεύω την άκρη του ανδρικού του μορίου και τότε τα μάτια του φτερουγίζουν. Παίρνει το χέρι του από το δικό μου και με αφήνει να αναλάβω εγώ. Το σφίγγω λίγο περισσότερο στην παλάμη μου ,όταν το χέρι μου γλιστράει προς τα κάτω.