fragment:
,,Ruszył w moją stronę, a ja się cofałam aż trafiłam plecami o ścianę. Nie czułam wielkiej radości, że wreszcie go zobaczyłam. Nie chciałam rzucić się mu w objęcia. Byłam śmiertelnie przerażona jak jeszcze nigdy w życiu. Nie tego się spo...
Umówiłam się z Lucasem na 16. Miał po mnie przyjechać. Byłam już gotowa o 15.30 i chodziłam tam i z powrotem po swoim niewielkim pokoju co chwila spoglądając na zegarek. Kiedy było za pięć nie wytrzymałam i zeszłam na dół. Zawsze lepiej wcześniej niż się spóźnić... Chwilę później przez lokal zajechał Lucas... czarnym porsche!!! Cudeńko.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- No no, panie nauczycielu. Niezłe autko - powiedziałam wsiadając na miejsce pasażera. - Jeden z plusów pracy dla pracodawcy. - A jakie są minusy?
Na to pytanie nie odpowiedział. Jechaliśmy w ciszy. Kiedy dojechaliśmy go granic miasta Lucas zatrzymał się przy poboczu. - Wybacz Kate, ale muszę zawiązać ci oczy. Nie możesz znać drogi do póki nie będziemy pewni że możemy ci zaufać, a ty nie będziesz pewna że na pewno tego chcesz. - Ok. Mam nadzieję, że nie poczuł jak serca zaczęło mi szybciej bić kiedy się nachylił i zawiązał mi na oczach czarną chustkę. Kiedy nic nie widziałam musiałam się skupić na pozostałych zmysłach. Mogłam idealnie wsłuchiwać się w cichy pomruk silnika i równomierne powolne bicie serca Lucasa. Po jakimś czasie dało się odczuć jak zwalniamy i wjeżdżamy na mniej uczęszczaną drogę.
Teraz już nie na odwrotu.
- Jesteśmy na miejscu. Auto się zatrzymało a Lucas ściągnął mi chustkę. Zamrugałam kilka razy aby się przyzwyczaić do jasności. Przez przednią szybę rozprzestrzeniał się piękny widok na ogród. - Wow, piękne miejsce. - Poczekaj aż zobaczysz w środku - powiedział Lucas otwierając mi drzwi. Nawet nie zauważyłam kiedy wysiadł i obszedł auto. Powoli wysiadłam i obejrzałam się dookoła. Lucas zatrzymał się na podjeździe przed drzwiami. Po chwili podszedł do nas jakiś mężczyzna, wziął od niego kluczyki i odjechał. Daleko można było dostrzec wysokie ogrodzenie wzdłuż którego rozstawiona była straż. Dopiero teraz dokładniej przyjrzałam się budynkowi. Wyglądał jak zamek! Idealnie się komponował z zielenią która go otaczała.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Mogłabym się tak rozglądać bez końca, ale przeszkodził mi śmiech. Spojrzałam w tamtym kierunku. To Lucas stał oparty o ścianę i uważnie mi się przypatrywał. Potem bez słowa podszedł do drzwi i je otworzył.
