Book 1: Dahil Sayo

Chapter 31

<Nayeon Pov>

Wala akong ibang magawa kundi ang yumuko.

Sobrang sakit ng mga ginawa nila sakin.

Sobra..

"Kamusta nayeon?"

Ang mga boses na yun..

Kilalang kilala ko..

Lumapit siya sakin.

At bumulong..

"Kukunin ko kung ano ang akin."

Sabay alis siya at may inutusanang mga lalaki.

Nagulat nalang ako ng sinikmuraan niya ako.

---

Pagkamulat ko. Andito ako sa malinis na bahay.

Nakahiga sa isang kama.

Nakakadena ang aking kamay at paa.

Sobrang sakit parin ng mga hampas sakin ng latigo sa likod ko kaya hindi ako masyadong makagalaw.

Sa tabi ko ay nakita ko ang isang cellphone na bukas.

Agad kong kinuha yun at madalian kong itext si yoongi at jungkook.

"Hanapin nyo yung Sehun.. Yung bahay ni Sehun.. Basta lahat na konekta kay sehun.. Tulungan nyo ko.. Please.."

Sakakamadali ko ay diko na nagawang magpakilala.

Agad kong dinelete yung text ko sakanila nung nagsend na.

Mga ilang minuto ay dumating biglaan si Sehun.

May dalang gatas at saka cookies.

Umupo siya sa kama.

"Nayeon? Bakit ang bilis mo yata akong napaltan?"

Tumungo nlaang ako..

"Kung hindi mo ako iniwan..

Hindi sana kita papaltan..

Pero anong magagawa ko?

Kung ang mahal ko na ngayon si jungkook?"

Tumungo siya at ngumisi.

Mukhang nairita rin siya kaya tumayo siya bigla at umalis.

Did he still love me?

-------