Book 1: Dahil Sayo

Epilogue

Author pov.

Surprise?! Sorry, eto na talaga yun.

Lahat silay ay nag gayak na at handa ng lumisan sa lugar na kanilang pinagbakasyonan,

Habang eto, si Nayeon. Tulala, nakatitig sa kawalan.

"Jagi, aalis na tayo." Marahang sabi ni Jungkook sa Dalaga.

Pagkasakay nila sa Kotse, walang kaimik imik. Tahimik ang Nayeon na nagdadala ng ingay.

Natuwa naman ang junjun ni min yoongi dahil makakatulog sila ng napakaayos, at napakapayapaya.

Kalhating oras palang ng byahe ay marami na agad nakatulog, kulang nalang pati si Manong driver eh matulog narin. Pano ba naman Sobrang traffic!! Akala nyo sa edsa lang ha? Syempre pati sa L.A

Habang going strong parin si Jeon Jungkook. Pinagmamasdan ang isang napakagandang dalaga na natutulog sa kanyang binti.

"Nayeon, Mahal na mahal talaga kita. Nakakabakla man pero, kinikilig ako. Kinikilig ako ngayon." Imik nito sa Babaeng tulog.

"Waaag!!" Biglang sigaw ng malakas ng Dalaga, nag taka naman ang binata dahil nakapikit naman ito..

"Wag please wag!!" Sigaw nito sabay ng pag patak ng mga luha niya..

"Shit! Nayeon gising na" chill na sabi nito pero patuloy ang sigaw at pag iyak nito. Kadahilanan rin na magising ang iba,

"Anong nangyari?"

"Ingay naman"

"TANGINA NAYEON GUMISING KANA PLEASE" di makalmang paggising ni Jungkook sa kanyang minamahal, halos pumatak narin ang mga luha nito.

"Saby sabay tayo sumigaw." Sabi ni taehyung kaya sinunod ng lahat..

Nag bilang si namjoon "1..2..3-- NAYEON GISING NA!!!" Pero walang epekto.

Iyak lang ito ng iyak kahit nakapikit.

Halos mag panik na si jungkook sa nangyayari

"Nayeon!! Yahoooo! Gising kana please, pinapakaba mo kami!" Pakalmang sabi ni taehyung kahit na gusto niyang magwala dahil nga sa nangyayari sa kaniyang kapatid,

"Nayeon, please gumising kana. Nag aalala na ako nayeon.." Sabi ni jungkook kasabay ng pag patak ng kaniyang mga luha...

Ng biglang bumangon si nayeon na pulang pula ang mata, dahil sa kakaiyak. Ang kinagulat nila ang kamay nitong puno ng dugo pati narin ang kaniyang tyan. Agad itinaas ni taehyung ang damit pero wala namang dugo, sadyang yung damit at kamay lang ng Dalaga ang napupunuan ng likwidong kulay pula.

"Anong nagyari sayo?"

"Kamusta ka?"

"Masama ba ang panaginip mo?"

Tumango si nayeon sa huling tanong ng isa sa kaibigan niya na si Namjoon.

"Andito raw si dasom, at kinuha niya si jungkook, umiyak ako ng umiyak at pinigilan siya hanggang sa lumapit sakin ang isang babae at sinaksak ako...." Paghinto ng dalaga at tiningnan isa isa ang mga kaibigan, nang tumigil ang kaniyang mga mata kay Tzuyu...

"At yung babaeng yun daw ay si Tzuyu..." Nakatungong binanggit nito.

"P-pero panaginip lang yun diba? Hindi magagawa yun ni Tzuyu!" Pagtatanggol ni Mark sakaniyang Kasintahan.

"Pero, hindi rin natin alam. Pero sana, tzuyu, sana hindi mo magawa yun." Masamang tingin ni Taehyung kay tzuyu.

"Pre, naman anong mga tingin yan? Natatakot naman si Tzuyu! Tzuyu ano ba umimik--"