Book 1: Dahil Sayo

Chapter 52

Jungkook Pov.

Nakita ko si nayeon na nakahiga sa kama. She's sleeping.

Nilibot ko ang mata ko.

Kami lang dalawa ang nandito?

Lalapit sana ako kaso... bakit hindi ako makatayo?

Napatingin ako sa paa ko.

Halos mag mukhang itim na ito gawa ng pag kuryente. Walang pagasa na makatayo ako, Paano ko malalapit siya?

Napasandal ako.

Bakit ba kasi kailangan pang madamay dito si Nayeon?

"Ju--jungkook." Kinig kong tawag sakin ng nagbukas ang pinto. At nakita ko si Kyungsoo,

"Dudong!" Nag sign siya na tumahik daw ako kaya ginawa ko.

Lumapit siya sa may cctv at tinakpan ito ng bubble gum.

"Who are you?" Agad niyang taong nang makalapit sakin.

"Jeon Jungkook."

"Nah, i know. But bakit mo ako tinatawag na dudong? Sino ka? Kamag anak ba kita?" Sunod sunod nyang tanong sakin.

"Di mo ako naalala? Ako si Kokung. Mag pinsan tayo. Ako yung laging dinadala sainyo.." Masaya kong sabi.

"Teka? Asan na nga ba si Lolay?" Tanong ko pero dahilan ng pag bagsak ng kanyang ngiti sa mga labi. At pagbasak ng mga luha sa mga mata.

"Kokung... A-ang tagal kong hinanap ka. Si Lolay natin... Simula nang iwan mo kami... Nagkasakit siya, oo aminin ko kahit sobrang lapit natin sa isat isa noon. May selos sa puso ko na humihiling na ako nalang sana ikaw. Gustong gusto ka ni lolay kaya nang nalaman niyang aalis kana. Na depressed siya at lagi ikaw hanap kaya noon sinubukan kong hanapin ka ngunit napadpad lang ako kung saan pumatay ang tatay mo at nakita mo. Di ko masasabing si kukong yun, nasabi kong si jungkook yun gawa ng pangalan sa likod. Wala akong kaalam alam na ang taong pinapahirapan ko ngayon ay ang taong tumulong sakin noon. Kukong, Nasa ospital ngayon si Lolay at gumagawa ako ngayon ng paraan para makakuha ng pera at ipanggamot sakanya... Kaya yun nakilala ko si Daosm at nag offer siya ng malaking pera sakin kaya ako nag papaalipim sakanya... Sanamaintindihan mo, Patawad kukong.... Patawad.."