<Jungkook pov>
"N-nayeon?!" Napasigaw ko kaagad ng naramdamn kong humawak siya sa kamay niya.
Nalipatan na siya ng dugo kaya konting intay nalang daw magigising na siya.
"S-sehun..."
Parang bumagsak ang mundo ko ng tawagin niya si sehun..
Siguro nga mahal parin niya si sehun.
<Yoongi Pov>
"Nayeon gising kana!" Sabi ko sabay lapit sakanya.
Hindi pa nagigising si nayeon ay agad umalis si jungkook, may pupuntahan raw.
"Si jungkook?" Tanong niya.
"Umalis may pupuntahan raw" sabi ni taehyung na nakangiti.
"Hays! Buti nalang nayeon nagising kana! Miss na talaga kitaa!" Sabi ko sabay yakap sakanya. Ngumiti siya ng pilit.
<Nayeon Pov>
Asan naba kasi si jungkook?
Hays.
Shit! Naalala ko, bago ako magising nabanggit ko si sehun. Alam ko at ramdam ko na nandun siya nung mga time na yun, hindi kaya nag selos siya?
Oo aaminin ko, mahal ko parin si sehun pero pinipilit ko ang lahat na limutan siya at mahalin si jungkook.
Ang hirap, ang hirap ng sitwasyon.
Tumayo ako at nag lakad papalayo iniwan silang nakanganga.
"Gusto kong pumunta sa rooftop, gusto kong mapagisa." Mahinang tugon ko nang habulin ako ni taehyung.
"Pero--"
"Anak, hayaan muna natin siya." Pagpigil ng nanay ni taehyung sakanya.
Ngumiti ako ng mapait at nag simulang maglakad.
Kelan ba magiging payapa ang buhay ko? Namin?
Kailang ba talagang pahirapan kami ng di namin alam ang nang yayari?
Hays.
Ambilis, andito na pala ako sa rooftop--
"JUNGKOOK!!"
Nang makita ko siya agad akong tumakbo at niyakap siya..
"Mahal mo parin ba siya?"
BINABASA MO ANG
Book 1: Dahil Sayo
FanfictionMalalagpasan kaya nila ang lahat ng pagsubok na ibigay sakanila? Ano kayang mang yayari sa pagiibigan nila kung bawat araw ay may nag iintay na pagsubok sakanila? A NaKook Fanfiction, Enjoy ^^ (It's on process pa po sa pag rerevise, thank u)
