Book 1: Dahil Sayo

Chapter 35

<Yoongi Pov>

Nagaalala na ako ng sobra dahil kung saan saan lang naman kami dinadala ng babaeng ito.

Nadaanan namin ang isang mansyon, nag doorbell kami roon at tinanong kung asan si sehun at wala raw kakaalis lang, pati narin sa condo unit at restaurant na pagmamayari ng pamilya nung sehun na yun.

Ang sabi nitong babae to, May isa raw siyang diaalam. Ang apartment ni Sehun.

Napagod kami sa kakahanap at napansin ko masyadong nag aalala na si Taehyung, Well. Kahit naman ako.

Tinawagan ko si Jackson, ang kaibigan ni Nayeon at sinabi di raw niya kilala pero sasama raw siya saming maghanap.

Andito kami ngayon nag lalakad papuntang park para mag pahinga at makipagtagpo kay Jackson.

"Oy? Di ba si jungkook yun?" Turo ni Namjoon sa lalaking umiiyak at nakatungo, Familiar ang mga damit niya sakin kaya

"Tara lapitan natin." Pangaaya ko sakanila.

"JUNGKOOK! Asan na si NAYEON HA?!" Agad lumapit si Taehyung at hinawakan ang damit ni Jungkook.

Binigyan lang nito si Taehyung ng malamig na tingin at tumungo.

"Kasama si Sehun.." Malungkot na sabi niya kay agad siyang nakatanggap ng suntok galing sakin at kay Taehyung.

BAKIT NIYA HINAYAAN SI NAYEON?

"Bakit di mo siya pinaglaban?! Baka mamaya kung anong gawin nun kay NAYEON!!!" Sigaw ko, naiinis na talaga ako.

"Pano ko siya ipaglalaban kung sinabi na niyang layuan ko siya? Pano ko pa siya ipaglalaban kung sinabi nyang masaya at ligtas na siya kay Sehun? PANO HA?! PAANO?!!"

Napatungo naman kami. Napalunok nlang. Sinabi ba talaga ni nayeon yun?!

"Jungkook, Tara na ihahatid na kita sainyo mag palit kana ng damit mo at mag pahinga." Mahina at nag aalalang sabi ni Hoseok.

"Pano yung mga sumakit sakanya?! Di ba natin sila ipapakulong?!" Reklamo naman ni Jin.

"Nga pala may nakita kami sa Lumang building na babae, nakatali siya at nagwawala. So, pinakalwan namin siya." Sabi ni Namjoon.

Napatungo si Jungkook.

At huminga ng malalim.

Alam kong nasasaktan siya masyado sa nangyayari.

Alam ko ring Mahal niya si Nayeon dahil halata sa mga mata nya ang mga pagaalala at Galit.

"Uwi na tayo.." Cold kong sabi.

"Sglit lang, TANGA KABA? O ANO?! HAHAYAAN NATIN SI NAYEON NA NAKAY SEHUN?! PAANO BA KUNG SAKTAN NUNG LOKO LOKONG LALAKING YUN SI NAYEON HA??!" Sigaw ni Taehyung at agad akong sinuntok.

Gumati naman ako at sinigawan siya.

"WALA TAYONG MAGAGAWA MAGPAHINGA NAMAN MUNA TAYO DAHIL AKO SAWANG SAWA NA AKO!! LITONG LITO ANG UTAK KO DAHIL BAKIT ITO NANGYAYARI !!"

Tumingin ako kay jungkook.

"KASALANAN MO KASI ITONG LAHAT EH!! KUNG HINDI KA DUMATING SA BUHAY NIYA HINDI SIYA MAG KAKAGANITO! HINDI SIYA MAHIHIRAPAN SA SITWASYON! BAKIT BA KINILALA MO SIYA HA?"

Pinagsusuntok ko siya pero pinigilan ako nila Jin at Namjoon habang si Hoseok tinutulungang makatayo si Jungkook.

"KUNG HINDI MO INIWAN SI NAYEON HINDI KAMI MAG KAKAKILALA AT MAGIGING MAGKAIBIGAN!"

Agad siyang umalis at si hoseok naman ang humabol sakanya.

Napako ako sa kinakatayuan ko, Tama siya. Kung hindi ko nga lang sana iniwan si nayeon.

"ARGHH!!" Nakinig kong iritang sigaw ni Taehyung.

----------

Hindi ka dapat agad agad maniniwala sa isang tao. Dahil sa panahong ito, kahit ang pinakataong pinaniniwalaan mo ay siya pa ang tratraydor sayo sa huli. Trust no one.
-Taehyung