F4 (B.O.F)

REZİLLİK

Immmm, uykunun kollarına ihanet edipte uyanmak istemiyordum. Bu yatak öylesine rahattı ki; ömrümün sonuna kadar burada uyuyabilirdim. Yastıklar kuş tüyünden yapılmış gibiydi, üzerimde ki yorgan ise bana sarılıyor gibi şefkat kokuyordu. Annem yatağıma ne yapmıştı böyle, uyanınca ona kocaman bir öpücük hediye edeceğim. Ne kadar bu vaziyette kaldım bilmiyorum ama artık gözlerimi aralamanın vakti gelmişti, yavaşça gözlerimi aralayıp tavanla bakışmaya başladım. Bu tavan niye bu kadar süylüydü ki?

"Ulan tavan sana da bir hâller olmuş ya neyse!" tavana attığım laftan sonra bir ses duydum.

"Tam bir baş belasısın." ne oluyor be, tavan dile mi geldi? Korkuyla yatakta doğrulunca Poyraz'la yüz yüze geldim. Yatak? Poyraz? Ne? Allah'ım ben ne yaptım?!

"Benim burada ne işim var?!" üzerime baktığımda bana baya bir büyük gelen erkek eşofmanı giydirilmişti, bunu yapan Poyraz mıydı?

"Cırlayıp durma kulağımın dibinde, dün neler yaptığını hatırlamıyor musun?" dün mü? Ben dün ne yapmış olabilirim ki? En son partiden sonra gece kulübüne gittiğimizi hatırlıyorum, sonrası ise hiçbir şekilde aklımda yoktu.

"Dün ne oldu?" diye sordum korkuyla, şuanda duyacaklarım beni ciddi anlamda korkutuyordu.

"Hiçbir şey hatırlamıyor musun?" hatırlasam niye sana sorayım kıt beyinli? Kafamı olumsuz anlamda sallayınca yine yüzünde o sırıtış belirdi.

"Sarhoş olduğunu da hatırlamıyorsun o hâlde?" ne sarhoş mu, ben sarhoş mu olmuştum?

"Şaka yapıyorsun dimi, ciddi değilsin. Ne olur bana şaka yaptığını söyle!" Allah'ım ne olur şaka yapıyor olsun, yoksa ben biterim. Babam beni bacaklarımdan tutup tavandan sarkıtır.

"Gayet ciddiyim, hatta üzerime bile kustun. O hâlde seni evine götüremeyeceğim için bende buraya getirdim. Merak etme ailene haber verdim, sorun çıkarmadılar." yok canım daha neler! Abartıyordur ya, hem sarhoş olsam hatırlardım dimi, yok yok kesin hatırlardım. Ama Poyraz hiç şaka yapıyor gibi görünmüyordu.

"Gerçekten bunu yaptım mı?" eğer böyle bir şey yaptıysam rezil olmuştum, Allah'ım bu kadar rezil olmama izin verme ne olur. Söz veriyorum bundan sonra daha imanlı bir insan olacağım. İman girl takılacağım, yemin ederim ki. Yeter ki bu kadar rezil olmamış olayım. Korkuyla Poyraz'a bakınca ayaklanıp yatağın yanında ki ceketini eline aldı. Omuz kısmını göstererek,

"Bunu görüyor musun? Hepsi senin eserin.'' leş gibi olan cekete bakınca anında midem bulandı, şuan rezilliğin dibine vurdum kesinlikle. Kızaran hatta moraran yüzümü ne kadar içime çekebildiysem o kadar çekmeye çalıştım, ama maalesef ki başarılı olamıyordum. Ben bu öküz kafalı çocuğa çok büyük rezil olmuştum. Kim bilir başka ne rezillikler yapmıştım, ben kim sarhoş olmak kim! Neyime güvenip içtiysem artık!

"Ben gitsem iyi olacak sanırım." dedim ve yavaşça ayaklarımı yataktan sarkıttım, şu büyük gelen eşofman yüzümüde kapatsaydı keşke.

"Poyraz bey anneniz.." geçen gün beni Poyraz'ın yanına götürmek için eşlik eden adam telaşla Poyraz'ın yanına geldi.

"Ne olmuş o cadıya?" bu çocuk ne kadar da kibardı böyle, ben anneme cadı desem annem cadılar gibi yerdi beni.

"Anneniz burada." adam aynı telaşla bunu söyleyince bu defa panikleyen taraf Poyraz olmuştu.

"Nasıl? O cadı neden gelmiş, bittikten lan biz!" annesinden bu kadar korkması kıkırdamama sebep olmuştu, kıkırdadığımı gören Poyraz sinirle bana bakmaya başlayınca olduğum yere sindim. Bu da hemen sert bakıyordu ya! Hem alt tarafı annesi gelmişti, bunda bu kadar abartacak ne vardı? Kendi evi değil mi, gelecek tabii.