F4 (B.O.F)

UZAKLAŞTIRIMA

Poyraz'ı karşımda görmem eminim ki bu dünyada yaşadığım en berbat  histi.. Beni Sarp'la bu pozisyonda görmemesi gerekiyordu. Yaşadığı o büyük hayal kırıklığını gözlerinden okuyabiliyordum. Ve buna rağmen hiçbir şey yapamıyordum, şok olmuş bir şekilde sadece Poyraz'a bakıyordum, oysa tam da şuan ona hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını anlatmam gerekiyordu. İyi de neden sadece olduğum yerde donup kalmıştım? Beni şoktan çıkaran; Poyraz'ın sert bir şekilde Sarp'a vurması oldu. O kadar hızlı vurmuştu ki, Sarp yere düşmüştü. Tekrar bir hamle yapacağı sırada Poyraz'ın kolunu tutup onu durdurdum.

"Poyraz dur, göründüğü gibi değil.." bana öyle sert baktı ki ne diyeceğimi şaşırdım.

"Ne o? Yine mi göründüğü gibi değil?  Yine mi oyuna getirildin? Yine mi tuzağa düşürüldün lan!" Bana bu kadar acıyla bakmamalıydı, herşeyden çok yaralayan bu oldu.

"Poyraz.." beni susturan yine Poyraz'dı.

"Sana inanmak istedim, bu defa da beni yanlış anlama diye uğraştım, kızım sana en samimi duygularımı gösterdim, bu mu lan senin bana cevabın?" Poyraz konuşmaya devam ettikçe göz yaşlarım daha da şiddetlendi. Ona gideceğim sırada elinde ki şeyi hızla suya fırlattı, ne olduğuna baktığımda bana vermiş olduğu haldı. Onu kaybettiğimi biliyor muydu?

"Özür dilerim, yemin ederim ki düşündüğün gibi değil." Beni duymadan konuşmaya devam etti.

"Bu defa gerçekten bitti, bundan sonra beni tanımıyormuş gibi davran." Sonrasında bana göz ucuyla bile bakmadan gitmek için yeltendi, ama onu durduran Sarp'ın seslenmesi oldu.

"Poyraz." Bunun üzerine öyle bir hiddetle arkasına  döndü ki, gerilemeden edemedim.

"Kes sesini. Eğer tek kelime daha edecek olursan seni gerçekten öldürürüm." Bunun üzerine Sarp konuşmadı, Poyraz ise bizi yalnız bırakıp gitti. Bu şekilde gitmemesi gerekiyordu, ona olan duygularım daha yeni baş göstermeye başlamışken gitmemeliydi. Beni böyle yabancı olduğum duygularla başbaşa bırakıp gitmemeliydi..

***

En son ki olaydan sonra Poyraz kimseye haber vermeden doğruca döndü. Gruptan hiç kimse onun neden döndüğünü bilmiyordu. Bana sorduklarında cevap bile vermedim, zaten ne diyebilirdim ki! Sarp beni öperken mi gördü deseydim! Eminim ki beni orada bırakıp peşlerinden dönerlerdi. Zaten Hilal'e olanları anlattığım zaman büyük bir tepki almıştım, bir de onlardan alıp kendimi daha kötü bir hâle sokacak değildim. Kız resmen Poyraz için beni kardeşlikten reddecek vaziyete geldi, Hilal dâhi böyle yapıyorsa, annemleri düşünemiyorum bile. Şimdilik bu olanlardan onlara bahsedeceğimi sanmıyorum. O geceden sonra Sarp'la da hiç konuşmamıştık, zaten şuanda onunla da pek konuşmak istemiyordum. Ona da söyleyecek bir şeyim yoktu çünkü. Offff resmen dertsiz başıma dert aldım. Beni asıl korkutan okulda ne yapacak olmamdı, Poyraz'la yüz yüze gelince ne diyecektim? Onunla konuşup özür mü dilemeliydim, yoksa hiçbir şey olmamış gibi devam mı etmeliydim? Ciddi anlamda ne yapacağımı bilemiyorum.

Hilal hanım bana tripli olduğu için hiç beni beklemeden direk okula gitmişti, ulan Allah insana kardeşin de hayırlısını versin, kız beni satmakta usta resmen. Tamam benimde hatam olabilir ama sonuçta Sarp'ı öpen ben değilim ki, o beni öptü. Ama bunu kimseye anlatamıyorum. İmtihan bunların hepsi imtihan. Allah sevdiği kullarını imtihan edermiş, bunlar hep iman power takıldığım için oluyor ben biliyorum. Acaba birazcık kâfirleşsem mi? Aman be zaten yeterince kâfirim, ne iman powerı! Daha dün gece ilk öpücüğümü Sarpcığıma kaptırdım, ne Sarpcığımı ya! Onun yüzünden bu hâle geldim. Allahım ben ne diyorum böyle, iyice kafayı yedim. İç sesime Azrail'i gönderir misin lütfen, rica ediyorum yarabbim. Hatta mümkünse bana bile gönderebilirsin, cidden şuanda yaşamak istemiyorum.