Önüm, Arkam, Sağım, Solum Sen / Oğuzhan Özyakup (Düzenleniyor)

-9-

Ben sizin o minnoş yorumlarınızı da, o yorumları yazan parmaklarınızı da severim ❤

Şu an da tek sorunum, Ayşegül karakterine uygun kimseyi bulamamış olmam. Araştırmaya devam ediyorum. Hayal ettiğim Ayşegül'ü bulduktan sonra fotoğrafını paylaşacağım.

•Bu bölüm, tam anlamıyla geçiş bölümüdür. Bu yüzden birazcık kısa oldu ❤ Bundan sonraki bölümler daha uzun olacak ve çok daha fazla Ayşegül&Oğuzhan sahneleri olacak ❤

Hepinizi koskocaman öpüp, keyifli okumalar diliyorum ❤

"Elma şekeri ister misin?"

"Evet!"

Bir kere de öküz olma be Ayşegül!

"Yani olabilir. Fark etmez."

Yüzüne şu sıralar bağımlısı olduğum gülümsemesini yerleştirdikten sonra hemen sağ tarafımızdaki elma şekeri ve pamuk şekeri satan adamın yanına gitmişti.

Ben bu tarz şeylerin hayalini kuran kızlardan hiçbir zaman olamamıştım. Eğer bu kadar güzel olacağını bilseydim kesinlikle isterdim.

"Alın bakalım Hanımefendi."

Kucağıma bıraktığı şekerlerle gülümsemem fazlasıyla büyümüştü.

"Pamuk Şekeri de almışsın."

"O size müessesemizin ikramı."

Çok fazla çikolata seven biri olmasamda, şekerlere karşı büyük seviye de bağımlılığım vardı.

"Çok teşekkür ederim."

Oyalanmadan elma şekerimi açıp yemeye başlamıştım. İki tane büyük ısırıktan sonra konuşmaya başlamıştım.

"Sanırım aklında obur bir kız olarak yer edineceğim."

"Aslında sadece obur değil. Obur, sakar, tuhaf, çatl-"

Daha fazla saymasına izin vermeden elimle susmasını sağlamıştım ve bu esnada da burnunu sıkmıştım.

"Vur dedim öldürdün be Oğuzhan! Hem ben senin kusurlarını yüzüne vuruyor muyum? Mesela..."

Bu çocuğun kusuru var mıydı ki?

Yüzüne sinsi bir gülümseme yerleştirmişti.

"Mesela?"

"Şu an aklıma bir şey gelmedi. Ama kendine dikkat et Özyakup. En ufak hatan, bugünün rövanşı olacak."

Yapay sinirimle elma şekerimden bir büyük ısırık daha almıştım.

"Bir daha düşündüm de, oburlukta sana yakışıyor."

Abla kardeş bir olup, beni utandırmak için programlanmış gibilerdi.

Ama sanırım bu hayatımda aldığım en güzel iltifattı.

"Sanırım pamuk şekerimi seninle paylaşacağım. Bunu hak ettin."

******************

Beşiktaş - Osmanlıspor maçından bir saat önce..

Stada girdikten sonra neredeyse bir saat etkisinde kalıp yapmam gereken her şeyi unutup, tribün tarafımı ortaya çıkararak marşlara eşlik etmiştim.

Aklım kısa süreliğine yerine gelince soyunma odasını aramaya başlamıştım.

Evet, resmen dejavu.