Kulüp yöneticilerinden, Zafer Hanzade'nin yurt dışında yaşayan kızının İstanbul'a gelmesiyle başlayan bir aşk hikayesi.
Ayşegül Hanzade & Oğuzhan Özyakup
"Hayatıma yön veriyor olmanı seviyorum.
Bana karışmanı sevdiğim gibi.
Gülümsemeni seviyorum.
Gü...
Uzun bir aranın ardından yeni bölüm paylaşıyor olmak gerçekten de çok güzel 🖤 Sınava hazırlanıyor oluşum beni buraların gerisinde tuttu. Bölüm yazmadım, aklımı veremediğim için yazamadım. Şimdi sınavı atlatmış bir şekilde yeniden aranızdayım. Umarım hoşunuza giden bir bölüm olur.
İnsanın emek vererek kaleme aldığı karakterlerinin düğününü görüyor olması değişik bir duyguymuş 😄
Bölüm Parçası/ Ravi İncigöz - İki Kalp
Görsel/ Düğün yeri
...Düğün Günü...
Bir rüyanın içindeymişim gibiydi. Sanki altı sezon boyunca izlediğim Lost'un son bölümünü izledikten sonra, izlediğim bölümlerin aslında bir rüyadan oluştuğunu fark ettiğim an da yaşadığım hayal kırıklığını yaşayacakmışım gibi hissediyordum.
Heyecanlandığım için düşüncelerim uzun cümlelerden oluşmaya başlamıştı. Stres genellikle çeneme vuruyordu.
Odamda dolaşan gözlerim istemsizce dolmuştu. Bu odada çok fazla anım vardı.
"Ay delirteceksin beni Ayşegül! Kınada ayrı, düğün günü ayrı ağlıyorsun! Makyajını ben yaptım! Hakan Tanrıverdi'nin imzasını taşıyorsun yüzünde! Kendine gel artık!"
Hakan'ın cümlesiyle birlikte gözlerimi devirmiştim.
"Bir de göz deviriyor!"
Four Seasons Hotel'de yapılacak olan düğünümüzden önce gelin alma töreni için gelinliğim yerine kısa bir elbise giymeyi tercih etmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Benden önce evlenecek olduğuna hâlâ inanamıyorum."
Melih'in sesini duyduğumda bakışlarımı kapıdan tarafa çevirmiştim. Gözlerinin kızarıklığından da anlaşılacağı üzere ağlamıştı.
Melih Hanzade dünyanın en iyi abisi olamayacak kadar ukala olsa da, benim için biricikti.
"Çok güzel olmuşsun küçük fare, eminim gelinliğinin içinde de harika görüneceksin."
Bele bağlanan kırmızı kuşak adetini mantığım doğrulamadığı için biz bu geleneği uygulamayacaktık. Biz birbirimizi biliyorken, başkalarına bir şeyleri kanıtlamaya gerek yoktu.
Kulağımı dolduran davul sesiyle birlikte Oğuzhan'ın geldiğini anlamıştım.
"Damat bozuntusu da sonunda teşrif edebildi! Gerçi teşrif edemeseydi çok daha memnun olurdum."
Melih itiraf etmekten kaçınıyor olsa da Oğuzhan'ı seviyordu.
