~İMKANSIZ~

"Ona Bulaşmamam Gerekiyor."

Biraz erken sevinmiştim galiba?! Ama bu ~İMKANSIZ~

O çocuk da mi bu siniftaydi? Ama o benim yaşımda gibi değil ki. Daha büyük gibi. Ben bunları dusunurken o da benim yanıma oturmuştu. Ne!! O benim yanıma mi oturdu? Hocanın gelmesiyle düşüncelerimden ayrılmak zorunda kaldım. Daha ilk günden derslere konsantre olamıyorum. Ders bittiginde rahat bir nefes aldım. O çocuk zaten gitmişti.

Yanıma uzun siyah saçlı bir kız oturdu. Gorunusune bakılırsa cool bi havası vardı ve kendine has güzelligi.

"Selamm. Ben Dolunay."

" Bende Derin" dedim gülümseyerek.

Çok tatlı bir kizdi. Gerçekten sevmiştim onu. Belki de iyi arkadaş oluruz. Yanımıza sarisin yeşil gözlü bir çocuk geldi ve o da önümüzdeki sıraya oturdu.

" Bende Ekin"dedi elini uzatarak. Uzattigi elini sıktım ve "Derin" dedin gülümseyerek. O da bana gülümseyerek karşılık vermişti.

Demekki bu okulda o öküzün aksine iyi insanlar da varmış.
"Derin daha zilin çalmasına çok var bahçeye cikalim mi?" başımı olur anlamında salladim. Merdivenlerden indik ve bahçeye ciktigimizda bu okulun gerçekten de büyük olduğunu anladım. Etrafımı incelemeye başladım.

O çocuk arkadaslariyla beraber bir bankta oturuyordu. Dolunay'a dönerek " Dolunay şu cocuk kim?" dedim. Dolunay gülümsedi. " O Kuzey Demirkan. Okulun en belalı tipi desek daha doğru olur. Tabi bütün kızlar ona aşık ve onun için yanıp tutuşuyor. Ama o hiçbir kızla sevgili olmadı okuldan yani genelde tek seferlik takılıyor." Dolunay kısaca açıklamıştı. Benim bu anlattıklarından cikarttigim tek sey " ona bulaşmamam gerekiyor" Dolunay tekrar bana dönünce efendim anlamında bi bakış attım.

" Bide Kuzey birini istiyorsa mutlaka elde eder ve şimdiye kadar ona itiraz eden kimse olmamıştır." Yuh ya! Kısaca çocuktaki özgüven fazlaliginin sebebi belli oldu.

Bu çocukta değişik bişey var. Farklı, çok farklı....

Okulun kantinine gitmek için Dolunaydan ayrıldım ve aşağı kata indim. Ama burda kantin yok. Kapalı olan bi kapıyı açtım. Burası konferans salonuydu. Bir iki adim ileri gittim. Kapının kapanma sesiyle yerim sıçramam bir oldu. Arkamı dönmemle ....