~İMKANSIZ~

"...Ne olursa olsun seni kurtarıcam..."

Derinden...

Haklıydı.  Eğer oraya gitmezsem herkes zarar görürdü bu işten.  Ama gidersem de bidaha dönülğm olur muydu? Hiç sanmıyorum.

Gönderen:0507.......

"Yarın akşam saat 22:00' da sana gönereceğim adreste ol . Yani bence olmalısın... "Aman!  Ne de güzel bir tehdit. Şimdi de adres göndermişti . Açıkçası pek gitmekten yana olmasam da şu an düşüncelerim o adrese gitmek yönündeydi.  Gidersem be kaybederdim?  En fazla canımı ama gitmezsem bütün sevdiklerimi kaybedebilirsin.  Off neden herşey bu kadar karışık olmak zorunda? 

Odadan çıktım ve dışarıya doğru yürümeye başladım.  Yaklaşık yarım saattir dışarıdaki bankta oturuyordum. Şu an düşünmekten beynim falan çıkacak diye beklemiyor değildim yani.  Birinin yanıma gürültülü bir şekide oturmasıyla o tarafa döndüm.  Kuzeydi ve gergin görünüyordu. "Sana tehlikli olduğunu özellikle bastırarak söylememe ragmen inadıma mı böyle davranıyorsun?" sert bir çıkış değil miydi?  "Hayır Kuzey inadına olan bişiy yok ortada. " sustu sadece.

Dünden beri sanki aramıza bir duvar çekmişti.  Düşüncelerini, duygularını anlayamıyordum artık. Şu an ne hissettiğini de anlamıyordum.  "Sana bişiy olucak Derin. " bu ne be!  Sabah sabah vahiy mi indi çocuğa.  "Müneccin misin oğlum sen? " dedim gülerek . "Hislerimde genellikle yanılmam" dedi. İş ciddiydi ona göre. " E bi ara fal falan bakarsın artık " dedim sırıtırken.  "Çocuk musun Derin az ınsan ol ya! " dedi bütğn gıcıklığı üstündeyken. "Sen bana hayvan mı demeye çalışıyorsun? "
"Sence bu biraz hayvanlara hakaret değil mi? " dedi gülerek.  Kapak yapmasına bozulurken içten içe bişiyler olduğunu anlamamasına seviniyordum.  Gözlerimi dikip ona baktım cins cins.  "E ama yalan mı söyliyim yani? " dediğinde beklemeden cevap verdim.  " Bence deneyebilirsin  mesela ben yalan söyleyebiliyorum şu an sana yakışıklı diyorum " dedim ve zaferle sırıttım. Ohh pis uyuz.  Lafı yer oturursun öyle. "Sus Derin sus.  Çarpılmanı istemiyorum gerçi belki tipin düzelirdi biraz ama. " dedi o da aynı benim gibi sırıtarak. "Sen kendi tipine bak be!  Kendini yakışıklı zanneden şizofren. " dediğimde kahkaha tarzında güldü. 

"Sadece ben değilim yakışıklı olduğumu düşünen.  Çevremdeki bütün kızlar öyle düşünüyor. "Dedi ukala bir tavırla. Pabucumun yakışıklısı.  "Ben öyle düşünmüyorum ama. "Dedim önüme dönerken. "Bende kız demiştim ama . "Dedi o da beni taklit ederek.  Birşey diyemedim çünkü söyleyecek bişey aklıma gelmedi.  "Off Derin senin yüzünden bi taraflarım dondu burda. "Dedi ve ayaklanıp içeri girdi.  "Terbiyeli çocuk! "Diye bağırdım o içeri girerken. 

Farklı hissetmiştim.  İlk zamanlarımızı hatırladım.  O zamanlar olduğu gibi birbirimizle uğraşıyordun ve laf sokuyorduk.  Telefonuma gelen mesajla elimi cebime attım. 

Gönderen: KuZey

"Sende farketmişsindir. İlk zamanlarda olduğu gibi olduğumuzda daha iyi anlaşıyoruz ve daha çok eğleniyoruz.  Arkadaş kalmalıyız ." yazıyı okuduktan sonra biraz moralim bozulmuştu.  Şu andan itibaren bizim tekrar sevgili olmayacağımızı anladım.  Haklıydı. Belki de en iyisi buydu. O zman bende ona o zamanlardaki gibi davranırdım.   Daha iyi anlaşırdık.  Doğrusu benim onunla anlaşabilmem için hayvan dili biliyor olmam gerek ama neyse. 

Ayağı kalktım ve içeriye girdim.  Herkes kahvaltı sofrasındaydı.  Bende yerime geçip oturdum . Yanımda Kuzey oturuyordu . "Ne yapıyoruz? " diye sordu Mert.  "Bence bir an önce buradan gitmeliyiz . Zaten ben kısa zamanda o adamın yerini öğrenirim ona göre bizde gideriz. " işte bu olmamıştı.  En azından bu gece burada kalmamız lazımdı çünkü ben o adamın yanına gidecektim.  Evet gitmeye karar vermiştim.  En doğrusu bu gibi geliyordu şu an.