~İMKANSIZ~

"YALNIZ ŞİLAN DEMEZSEN..."

*****'**************************

Sabah uyandığımda hâlâ uykumu almamıştım. Herzamanki gibi... Okulun benim için ilk günüydü ve hiç heyecanlı değildim. Çünkü bu okulda okumak istemiyorum. Izmir'den buraya gelmek zorunda kaldım çünkü annemle babam boşandılar ve benim de en azından bu sene babamla kalmam gerekiyor. Babam aslında ben küçükken benim yanıma geliyormus ama ben 8 yaşıma geldigimde yeni biriyle evlenmişti ve onunla birlikte yurt dışına gittiği için benimle gorusmeyi kesmişti. O günden sonra tam 9 yıl onu görmedim ama bu sene tekrar karşıma çıktı ve benimle yaşamak istediğini söyledi annemde benim için böyle olmasının daha iyi olacağını düşündüğü için onunla gelmemi istedi bende mecburen geldim.

On dakikadır odanın tavanını seyrediyorum ve dersin başlamasına 20 dk var. İstemeye istemeye yataktan kalktım ve hazırlanmaya başladım. Buraya geleli daha iki gün olmuştu bu yüzden de okul forması almamıştık. Okula serbest gidecektim bugün. Beyaz bir gomlek üstüne de siyah bir bluz giydim altına siyah tayt giydim, ayağıma siyah spor ayakkabilarimi giyerek evden ciktim. Hava yağmurluydu. Neden bu şehirde nefret ettiğim herşey var? Ahh cidden yağmurdan nefret ediyorum. Zaten düz yolda normal yürüyemezken kaygan yolda nasıl yürüuecegim? Dusmeden okula gidersem iyi olacak.
-
Okula geldigimde sınıfını öğrenmek için müdürün odasına ciktim. Kapıyı tıklattim ve iceriden kalın bir ses "gir" dedi. Müdürün odasına girdigimde başka biri daha vardı. Öğrenci gibiydi çünkü üstünde okul forması vardı ama hemde öğrenci gibi değildi yani büyük duruyordu ve oldukça da yakisikliydi. Kumral sarıya dönük ve parlayan saçları insanda saçlarına dokunma hissi uyandırıyordu ve kahverengi gözleri derin bakıyordu. Müdürün konusmasiyla başımı çevirdim ve dikkatimi müdüre verdim.
"Evet kızım neden gelmiştin?"

"Ben yeni öğrenciyim de sınıfımi öğrenmek için geldim."

" Haa hatırladım adın neydi? dedi birşey arıyormuş gibi dosyalari karıştırıyorken.

"Şilan Derin Gülsoy"

"Peki Şilan..."

"Yanlız ben Şilan ismini sevmiyorum ve kullanmıyorum Derin derseniz mutlu olurum" dedim gülümseyerek. Müdür bey de bana gülümsedi ve masadaki dosyayı alarak odadaki o çocuğa uzattı.
"Bi işe yaradigin yok bari yeni ogrenciye sınıfını göster" dedi. Çocuk da eline kağıdı aldı ve kısa bi süre kağıdı inceledi sonra benim yuzume baktı.

Yanımdan hızla geçti ve bana bakmayarak "Gidelim" dedi. Peşinden ilerlemeye başladım. Bir anda arkasını dönünce duraksadim. Noluyor gibisinden bi bakış attiktan sonra cevap bekledim.
"Sağ taraftan ikinci sınıf seninki ŞİLAN" dedi. Bu çocuğun amacı neydi? O varken soylemistim Şilan ismini sevmediğimi.
" Yanlız Şilan demezsen..."

"Neyse Şilancım sonra tekrar görüşürüz belki" dedi göz kırparak. O çocuğu ilk gordugumde söylediğim herşeyi geri alıyorum. Bu çocuk öküzün önde gideni. Dengesiz ya!?
Sınıfa girdigimde tüm gözler bana çevrildi. Boş olan tek sıraya oturdum allahtan yanim boştu derken...
Biraz erken sevinmiştim galiba!?
Ama bu ~İMKANSIZ~

********************************