~İMKANSIZ~

"O SENİN NEYİN..."

Sabah uyandığımda alarm çalıyordu. Alarmı kapattım ve kalkıp üstümü giyindim. Hala okul forması giymiyordum çünkü artık okulumuzda serbest kiyafet giyiliyordu. Hemen yola ciktim ve okula geldim. Sınıfa girdigimde iki kız vardı ama bu kızlar yeniydi ve ben tanimiyordum. Kızlarla tanışmadan onları sevmiştim. Sırama oturdum. Kuzey arkalarda tutuyordu. Neden yanıma oturmadigini merak ettim ama açıkçası umrumda değildi. Yanıma kızlardan esmer olanı oturdu vr samimice gülümsedi.

"Selam Derin ben Defne nasılsın?" bu sınıfta yeni gördüğüm kızlardan biriydi bende yuzume içten bir gülümseme yerleştirdim ve konuşmaya başladım.

"Selam, yeni mi geldin sınıfa?"

"Evet aslında başka bir okulda okuyordum ama naklimi bu okula aldırdım." sebebini merak ettim ama ilk günden çok merakliymis gibi görünmek istemedim. Ama aklındaki soruyu da sormadan edemedim.

" Adımı nerden biliyorsun peki?" dedim. Defne önce Kuzeye baktı sonra bana döndü ve "Boşver sonra anlatırım. Bide dersin başlamasına 10 dk var lavaboya gidelim mi?" diye sordu saatine bakarak. Bende olumlu anlamda başımı salladim ve yerimizden kalktık. Kuzey gözlerini ayırmadan bize bakiyordu. Buralarda birşeyler dönüyordu ama yakında çıkardı kokusu.

"Deniz gelsene " dedi onu gördüğüm sarışın kıza bakarak. Kız da yerinden kalktı ve yanımıza geldi.

" Meraba ben Deniz. Defne'nin diğer okuldaki arkadasiyim" dedi. Bende ona selam verdim ve tanıştıktan sonra lavaboya gittik.

---

Okul bitmişti. Eve doğru gidiyordum. Defne ile iyi anlaşmıştık. Deniz bizim okulda okumayacakmis sadece bugunluk gelmiş. Tabi bide Kuzey faktörü vardı o tüm gün bizi izlemişti ama yanımıza gelmemişti. Şaşırmıştım Kuzeyle konusmadan bir gündü sonuçta.
Acaba Kuzeyle Defne tanışıyor muydu? Belki de eski sevgilisi felandır. Ya da Defneden hoşlanıyordur. Kafamda deli sorular yurumeye devam ediyordum. Arkamdan bir araba korna çaldı. Tam arkamı döndüm sövmeye baslayacaktim ki bunun Kuzey'in arabası olduğunu farkettim. Durdum araba da tam benim hizama geldiğinde cami açarak durdu.

"Şilan zaten bugün konuşamadık gel seni eve bırakayım" dedi. Bende itiraz etmeden arabasına bindim sasirdigini anlamıştım. Ben arabaya bindiğimde o da tekrar konuşmaya başladı.

"Aslında ben kendimi seni ikna etme çabalarına hazırlamıştım." dedi gülerek.

"Yorulmasam binmezdim merak etme" dedim. Aslında iyi değildim gerçekten midem çok bulanıyordu.

"Şilan iyi misin?"

"Midem çok bulaniyor" dedim gözlerimi kapatarak. Birkaç dakika sonra midem iyice bulanmaya başlamıştı.

"Kuzey durdur arabayı" dedim. Kuzey ikiletmeden arabayı dururdu. Hemen kendimi dışarı attim. Kusmaya başladım. Kuzey arkadan bir eliyle saçımı tutuyordu diğeriyle de sırtımı sivazliyordu. İsim bittikten sonra bana arabadan bir şişe su getirdi. Suyla yüzümü yikadim sonra arabaya bindik. Şimdi Kuzey'e rezil de olmuştum.

"Kusura bakma bu şekilde görmeni istemezdim." dedim dizimin üstündeki ellerimle oynarken.

"Saçmalama ıstersen" dedi. Yolumuza devam ettik ama birası bizim evin yolu değildi. Kuzeye döndüm tüm dikkatini yola vermişti.

"Kuzey bu bizim evin yolu değil" dedim ama cevap vermedi.Artık sinirlenmeye başlamıştım. Acaba beni kaçırıyor mu? Yok canım o beni niye kacirsin? Saçmaladim iyice.

"Kuzey nereye gidiyoruz?" Bu sefer bana döndü.

"Hastaneye" dedi ciddi bi şekilde. Ne gerek vardı anlamiyorum ama yine itiraz edemedim. Çünkü midem daha çok bulanmaya başlamıştı. Hastaneye geldigimizde içeri girdik. Benim ayakta duracak halim yoktu. Bir yere geçip oturdum. O sırada Kuzey giriş için işlemleri yapıyordu. Yanıma geldi.