~İMKANSIZ~

"...KAPININ ÖNÜNDE OL."

Derinden...

Yeter ya valla yeter! Neden hep böyle oluyor? Neden bişiyler hep vazgeçtiğimde oluyor? Tam dedim vazgeçtim artık uğraşmayacağım diye.    Ne oldu sonra? Birden herşey değişti. Kuzey geldi unutamadım seni seviyorum dedi. Bir şans daha ver dedi.

Ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yok. Tamam desem bende seni seviyorum desem gururum el vermiyor. Onu o kızla öyle gördükten sonra,beni böyle bu derecede kırdıktan sonra onunla eskisi gibi olabilir miyim? Ama eğer olmaz dersem de burda özlemekten geberip gidicem. Hepsini bırak arada bir anne sorunu var. Annem bu sefer beni gerçekten öldürür. Babam desen onu düşünemiyorum bile.

Ama değmez mi?
Ona bir şans daha vermeye değmez mi?

Kuzeyden...

Mecburen geri döndüm Semihlerin yanına. Ama olmayacak bu sefer. Bir kez daha seni bırakmayacağım Derin.

"Noldu?" diye sordu Semih. Adam dövse yeridir.

"Peşinden gittim ikna etmeye çalıştım. Olmadı. Ama vazgeçmeyeceğim."

"Ben Açelyayı evine bırakıyım sende Defneyi bırak sonra ararım seni konuşmanın zamanı artık." kafamı salladım ve arabaya doğru gittim. Defne de arkamdan geliyordu. Arabaya bimdiğimizde ilk işim camı açmak oldu. Hava soğuktu ama umrumda değildi.

"Abi?" dedi biraz çekinerek. Haklı kız tepkilerimden de emin olamıyor.

"Efendim."

"Abi çok güzel ve doğru bişiy yaptın." ona döndüm. Saniyeler sürse de yüzündeki güven veren o gülümsemeyi gördüm.

"Bilmiyorum Defne iyi Bişiy mi yaptım? Kötü bişiy mi yaptım?"

"Abi sakın kötü bişiy yaptığını düşünme. "

"Merak ettiğim şey Derinin bundan sonraki davranışları."

"İlk başlarda seni görmezden geleceğine eminim ama sonradan yumuşayacak. Sen ne olursa olsun onu ikna etmeye çalışmaktan vazgeçme." dediğinde hafifçe kafamı salladım. Ben zaten ne yapmam gerektiğini biliyordum. Kısa süreli bir sessizlikten sonra tekrar konuşmaya başladı.

"Bilgeye noldu?" güzel soru. Bilgeye noldu?

"Aslında o benim bi çeşit Derini unutmaya çalışma yöntemimdi." bakışları sertleşti.

"Kullandın mı yani onu?"

"Kullanma sayılmaz ben ona söylemiştim Derini seviyorum diye o dedi bırak da ne olursa olsun onu unutmana yardım edeyim diye. " haklıydım. Derin varken ben onu sevebilir miydim? Derine bu kadar aşıkken...

Defneyi eve bıraktım. Sahile geldim. Artık bekleme zamanıydı. Lan ben semihin beni aramasını bekleyecek adam mıydım be? Aşk işte. İşin içinde Derin olmasa.....

Telefonum çaldı.

"İtirafta bulunduğun meşhur yere gel." dedi ve telefonu yüzüme kapattı. Ben senin de.... Telefonunun da....

Arabaya bindim. Hepinizin.... Derin senin yüzünden ne hallere düşüyorum. Ama nereye kadar sabrederim orası meçhul.

......

"Geldim işte ne konuşacaksın?"

"Lan geldin benim kuzenimi bıraktın sonra geldin benim karşımda yok seviyorum yok unutamıyorum ayakları yaptın hala dikleniyon bana. Hayırdır?"

"Ne diyon Semih ya of"

"Lan şerefsiz ben sana kuzenimi emanet ettim diyorum. Sen naptın sahip çıkabildin mi emanetine. Sustum lan Derin için sustum. Ama sende sustukça tepemize çıktın ben senin Derinle bidaha sevgili olmanı istemiyorum. "