Birbirini kırarak ve inciterek tanıyan ve zamanla birbirine yaklaşan tabi bu zaman içinde birbirini paramparça edenlerin hikayesi!
Eminim bu kitapta kendinizden bir parça bulacaksınız.
HADİ OKUYUN BAKALIM ;)
Saat tam 00:00'dı. Kapının önüne indim. Merte anlatmıştım durumu o idare edecekti beni. Şimdi Semih'e anlatsam gitmeme izin vermezdi. Babama zaten anlatamazdım. En iyi seçenek Mertti.
Tam önümde siyah bir araba durdu. Şoför indi ve kapımı açtı.
"Kuzey Bey beni gönderdi." demeyi de ihmal etmemişti. Arabaya bindim. Güzel bir arabaydı. Yaklaşık yarım saatlik bir yolun sonunda araba durdu.
"İçeri girin lütfen." dedi şoför. Arabadan indim. Karşımda büyük bir ev vardı. Eve girdim kapı açıktı. Güller vardı. Belirli aralıklarla uçan balonlar vardı. İlk balonu aldım.
"Biliyorum şaşırdın. Bu daha başlangıç yürümeye devam et..." yazıyordu. Yürümeye devam ettim. Işıklar kapalıydı. Ben ilerledikçe bulunduğum yer aydınlanıyordu. Önüme gelen uçan balonun üzerindeki notu aldım.
"Karanlık hayatımı kendi saflığınla aydınlattın. Ömrünün kalanını aydınlatmak en büyük isteğim..." karanlık hayatımı? Kuzey'in karanlık hayatı mı varmış? Bunu sonra düşünecektim. İlerlemeye devam ettim. Karşımdaki duvarda büyük bir resim ve resmin altında da yazı vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu fotoğrafı birlikte çekinmiştik sevgiliyken. Gözlerimin dolduğunu hissediyordum artık. Önümdeki uçan balondaki notu aldım.
"Gözlerinin dolduğunu biliyorum. Ama sakın akmasına izin verme. Senin gözünden akan yaş benim yüreğime düşer." gülümsedim. Güller terasın kapısında bitiyordu. Perdeyi açtım cama yapışık bir not gördüm.
"Gülümsedin. İşte şimdi yaptıklarıma değdi." kapının kolunu tuttum. Orada da bir not vardı. Siyah kağıda beyazla yaazılmıştı.
"Seni Seviyorum." kapıyı açtım. Hafifçe esen rüzgar yüzüme vurdu. Ço k güzel bir yerdi. Tam karşıda deniz parlıyordu. Arkamdan gelen sesle oraya döndüm. Kuzeydi. Ben arkamı döner dönmez gülümsedi.
"Şu an belki bu yaptıklarıma inanamıyorsundur ama inan ki ben bile inanamıyorum. Aşk işte. İnsana yapmam dediği herşeyi yaptırıyor. Ben sende anladım aşkı. Aşk ne yaparsan yap ondan uzak duramamakmış. Vazgeçememekmiş. İmkansız olduğunu bildiğin halde küçücük bir ihtimale bağlanmakmış. Ben çok büyük bir hata yaptım. Seni o şekilde bırakmamalıydım. Ama inan bende istemezdim böyle olmasını. Şu an çok pişmanım. İlk defa yaptığım bişiy için pişmanım. Ve senden sadece son bir şans istiyorum. Bence bu kadarını hakediyoruz." cevap vermedim. Zaten o da cevap vermemi beklememişti. Eline gitarını aldı.
"Şarkım bir tek sana öyle iyi geldinki ruhuma... Yorgun umutsuzdum gerçek aşkı buldum kollarında... Hiç birşey hayal değil yanımda sen olunca... Senden başka senden başka kimim var söyle bana dünyada ....
İki damla gözyaşına feda olsun herşeyim uğruna ... Senden başka senden başka kimim var söyle bana dünyada ....
