We Got Married

♧ 13 ♧

" Evlenelim mi?"

Duyduklarının gerçekliğini ölçmek istercesine diğerinin yüzüne dikkatle bakarken Jongin tekrar edince emin oldu.

" Evlenebilir miyiz?"

KyungSoo Jongin'e öylece bakarken Jongin başını eğdi.

" Çok utanıyorum. Bu çok . .çok.. Üfffff. .Hep o inatçı Kyungin yüzünden. "

Jongin başını kaldırdığında diğerinin hayretle, olduğundan daha da irileşmiş gözleri ile başını tekrar eğdi.

" Lanet olsun. Bu çok utanç verici. Ama söylemek zorundayım."

Jongin soğumaya yüz tutmuş çayından hızlıca bir yudum daha aldığında çay çenesinden süzülerek tişörtüne döküldü.

" Hay aksi! "

Masadan aldığı peçete ile üzerini kurulurken KyungSoo'nun donmuş halde  kendisini izlediğini farkedince kuru bir öksürükle boğazını nemlendirdi.

"Kız olsaydın ya da kız olsaydım kesinlikle işler çok kolay olurdu. Yine de madem bu günü de gördüm daha kötüsünü görsem de bu kadar acıtmaz. Onu kaybetmeyi göze alamam. En azından gözünün açık gitmesine içim el vermez. O yüzden eğer sana da uyarsa.. bu ne demek yaaa.. Doğru kelimeleri seçemiyorum. Lütfen anlayış göster. Gerçi sen zaten anlayışlı birisin. Ama bu durum çok karışık. Aslında saçma. Yani bizim için. Biz nasıl oluruz ki?! Biliyorum olacak gibi değil ama işte sen de bilirsin. Bilmiyorum bilir misin? Yani onu daha fazla üzgün ve endişeli görmek istemiyorum. Sahte de olsa, oyundan da olsa, sadece kağıt üstünde bir şey. Seni kısıtlamam. İstediğin kişiyle flört edebilirsin. Sevgilin olabilir. Benim de var zaten. Gerçi şu ara hastaneye gidip geldiğim için pek görüşemiyoruz. İstediğin zaman ailenin yanına gidersin, dilediğince kalırsın. Kyungin,  inatçı keçi bizimle olduğu sürece evliymiş gibi olsak. Sen de utanıyorsan yani etrafındakilerden çekiniyorsan gizli tutarız. Aramızda bir şey olmaz, olamaz da zaten. Gerçekten, söz veriyorum. Bizimkilerden korurum da seni. Yanında ben varken saçmalıkları sana dokunamaz. Ailene de destek olmak için elimden geleni yaparım. Senin yerine ailene bir yardımcı eleman ayarlarım dükkanda çalışması için. Sadece bizim evde bizimle yaşarsın. Evli olmak fikri tuhaf geliyorsa, yani benimle, ev arkadaşın gibi düşün beni. Ben kabul edersen eğer böyle yapmayı düşünüyorum. Seninle ev arkadaşı olmuşuz gibi. Bizim evliliğimiz ancak bu kadar olur değil mi?
Sırf şu ihtiyar mutlu olsun diye. Yarın öbür gün aniden giderse bizden, bugünden daha kötü olurum. Sanırım sen de iyi olmazsın. Ailenle bu konuyu konuşmak senin için zor olursa ben konuşurum.
KyungSoo. ."

Jongin diğerinin donuk bakışları önünde elini gezdirince irkilerek bakışları canlılık kazanmıştı.

" Ne diyorsun? Evlenebilir miyiz?"

" Ölesim var.."

Jongin başını masaya yaslayıp mırıldandı.

" Benim de.."

KyungSoo da başını masaya koyup zemindeki fayansların şekillerini incelemeye koyuldu. Dakikalarca öyle kaldılar.

" Kendi ailelerimizden başka kimse bilmeyecek değil mi?"

Jongin başını kaldırdığında diğerinin hala başının yaslı olduğunu görünce o da eski haline döndü. KyungSoo kafasındakileri alıp verirken ayağı ile zeminde şekiller çizerken Jongin'in ayağına çapınca ayaklarını hızla geri çekti.