We Got Married

♧ 22 ♧

Dolabını ne kadar karıştırsa da bulamadığı tişörtü için annesine seslendi.

" Anneeeee."

Derinlerden bir yerden kendisine verilen karşılığı işitse de anlamayınca annesinin sesinin geldiği odaya ilerledi.

" Anne tişörtümü bulamıyorum."

" Hangi tişörtünü?"

" Siyah olanı."

" Hepsi siyah zaten."

" Ama hiçbiri yok."

Annesi elindeki toz bezi ile başka bir yeri silmek için ilerlerken KyungSoo da  annesinin peşinden dolanıyordu.

" Sana aldığım maviyi giy öyleyse."

" Anne siyahlarıma ne oldu? "

" Sana küçük geliyordu. Üzerine oturuyorlar. Küçük sevimli göbüşün ortaya çıkıyor. Ben kıskanç bir anneyim. Kızlar benim bebeğime yiyecek gibi bakıyorlar."

" Ee sonra ne oldu?"

" Anne ile dalga geçilmez kötü çocuk."

KyungSoo annesinin omzuna toz bezi ile vurduğu yere bulaşan tozları silkeledi.

"İhtiyaç sahibi birilerine verdim."

" Anneeee.. Onları alalı çok  olmadı ki!!"

" Sana aldığım mavi yeşiller de çok güzel."

" Anne onlar beni sadece sevimli gösteriyor."

" Gerçek bu evladım. Her erkek hem sevimli hem güzel hem de yakışıklı olamaz. Ama sana bu nimet verilmiş. Neden sadece siyahla kendini kısıtlıyorsun ki?!"

" Anne tişörtlerimi göndermişsin kıvırıyorsun."

" Seni kötü çocuk anneyle nasıl konuşuyorsun sen öyle. ."

KyungSoo toz bezi ile omzuna vuran annesinin taarruzundan kaçarak odasına döndü. Dolabının önünde bir süre daha durdu. Gömlek giymek istemiyordu. Mecburen annesinin aldığı mavi tişörtü giydi.

" Yakışmış işte!"

" Anne ben giyinirken odaya girmesene!"

" Ne var be!! Seni ben doğurdum. Benden mi kaçınıyorsun?"

" Anne kaç yaşında adamım artık!"

" Kaç yaşına gelirsen gel sen benim bebeğimsin."

KyungSoo aynada saçlarına şekil verirken annesinin söylenmelerini isteksizce dinliyordu.

" Bana bak senin görüştüğün birileri mi var?"

KyungSoo şaşkınlıkla annesine bakarken söylendi.

" Yiooooo! O da nerden çıktı!"

" Bu aralar kendine pek bir özeniyorsun."