I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 4

**Sky**
~1 maand verder~
Het is alweer een maand verder en heb af en toe met Alex afgesproken. De laatste tijd doet hij vreemd. Erg vreemd. Ik weet niet wat er met hem is, maar goed. Maar dat laat ik achter me. Nog één maand, en ik ben weer in Nederland. Kay heb ik natuurlijk weer veel gesproken en ik mis hem steeds erger. Nog één maand en ik voel zijn sterke armen weer om me heen. Ik hoor mijn mobiel afgaan en langzaam pak ik mijn mobiel. Onbekend nummer. Ik vertrouw het niet en besluit om niet op te nemen. Het kan Jasmijn zijn of Kimberly. Ik slaak een zucht en staar naar het plafond. Waarom is het leven soms zo lastig? Ik zie mijn mobiel oplichten en pak mijn mobiel. Kay belt.

"Hey prinses."

"Hey Kay."

"Jasmijn en Kimberly zijn echt irritant. Ik heb het bij de politie gemeld en aangifte gedaan."

"Je houdt echt niet van hun." Kay lacht.

"Zeker niet. Ik hou alleen van jou." Ik bloos, ook al ziet hij dat niet.

"Ik ook van jou."

"Maar ik meer van jou."

"Cliché."

"Altijd prinses." Ik lach en bloos tegelijk. Mijn lach hoort hij wel, maar mijn rode wagen, kan hij niet zien.

"Ik kan niet wachten, om je weer te zien."

"Ik kan ook niet wachten."

"Ik mis je zo erg Kay."

"Ik mis jou ook, prinses." Ik bloos weer bij het woordje 'prinses'. Het klinkt zo speciaal.

"Maar ik ga weer. Doei prinses, ik hou heel veel van jou."

"Doei prins, ik hou ook veel van jou." En ik hang op. Vandaag is de behandeling, maar dat heb ik Kay niet gezegd, want hij was teveel bezig met onze liefde. Dus ja.

-
De behandeling is goed verlopen en ik ben nu richting het strand aan het lopen. Ik steek op en loop het strand op. De zon brand tegen mijn huid aan. Een brandend gevoel, krijg ik er van. Ik loop langs het water en geniet van het heerlijke weer.

"Hey Sky!" Ik kijk op en zie Alex in de verte staan. Hij zwaait vrolijk naar mij. Wij zijn best goede vrienden. Als ik het zeg, zie ik een beetje woede in zijn ogen, maar hij herstelt zich snel. Ik wil weten wat er aan de hand is. Zo nieuwsgierig ben ik. Maar ja, of hij het mij wil laten weten? Geen idee.

"Hoe gaat het?"

"Goed, met jou?"

"Super."

"Hoezo."

"Ik zie jou." Niet blozen Sky. Niet blozen Sky. Niet blozen Sky! Ik lach.

"Wat lief." Ik glimlach en zie woede in zijn ogen, maar het herstelt snel weer naar 'vrolijk'.

"Vanavond is er weer feest. Zin om ook te gaan?"

"Waar is het feest dan?"

"In de club hier dichtbij. Het wordt echt leuk, geloof me."

"Néé, sorry."

"Wat néé? Jij komt wel." Stefanie en Alexandra hebben echt gelijk. Hij denkt dat hij alles kan krijgen. Mooi niet dus.

"Néé, geen zin. Andere keer."

"Kom op Sky! Het wordt echt gezellig, ik beloof het je." Ik geef me over.

"Vooruit. Ik blijf niet te lang!" Alex lacht.

"Geen probleem." Hij steekt zijn duim op.

"Het begint om acht uur 's avonds. Als jij gewoon naar het strand komt en ik ook, gaan we samen daar naar toe. Deal?"