Hoofdstuk 17

389 21 3
                                    

**Sky**
En daar staat hij..

Kyle..

"Ik doe zoveel moeite voor jou!" Kay staat op.

"Zoveel moeite en dan mijn vriendin zwanger maken!"

"Hebben jullie nog?"

"Wie June en ik?" Kyle knikt.

"Néé. Je mag haar houden. Nog meer kinderen maken." Kyle kijkt me aan. Ik kijk weg en concentreer me weer op de tv.

"Waarom is Sky hier?"

"Omdat ik haar in het park zag slapen. Dus, ik heb haar hier heen gebracht." Ik kijk naar Kyle aan.

"Sky, hoe zit het nu tussen ons?" Kyle kijkt me aan. Kay kijkt me aan. Spanning. Ik voel het.

"Ik denk dat het beter is.."

"Wat beter? Sky!"

"Doe is rustig, anders mag je mijn huis uit donderen!" Ik kijk Kyle aan.

"Ik denk dat het beter is, dat het uit is. Kinderen maken, met iemand anders, terwijl waarin een relatie hebben, is best slecht. Als je dat begrijpt!" Kyle kijkt me aan.

"Dus het is over?" Ik knik.

"Allemaal de schuld van Kay!"

"Néé! Jij gaat het bed induiken met June! Wat heeft Denise nog niet over je verteld?!" Ik sta op en ga tegenover hem staan. Ineens voel ik een vlakke hand tegen mijn gezicht aan. Ik pik het niet langer en richt mijn vuist naar zijn gezicht.

"Nu is het afgelopen!" Kay pakt me vast.

"Kyle, opdonderen, nu!" Langzaam loopt hij met wat bloedvlekken op zijn gezicht, weg.

"Gaat het?" Kay komt voor me staan en aait over mijn wang.

"Ik wist niet dat je hard kom slaan." Ik lach.

"Wil je het voelen?" Kay schud zijn hoofd.

"Zal ik ook maar naar huis gaan? Na alles wat er is gebeurd?" Kay schud zijn hoofd.

"Blijf maar hier. Dan kan je morgen mijn wedstrijd bekijken."

"Misschien wil ik helemaal niet jouw wedstrijd kijken." Kay lach.

"Je gaat mee, of je wilt of niet."

"Nu ben ik bang."

"Nou en of." Ik lach en ineens hoor ik mijn mobiel afgaan. Ik pak mijn mobiel en zie dat Kyle belt.

"Wie belt er?"

"Iemand die een vuist in zijn gezicht kreeg."

"Kyle?"

"Néé, Sinterklaas." Kay lacht.

"Ik zal als ik jou was, niet met hem gaan praten." Ik knik en klik Kay weg.

"Maar Sky." Ik kijk op.

"Er zit nog steeds spanning tussen ons." Ik knik.

"Kunnen we niet gewoon vrienden blijven?" Ik slik. Vrienden met mijn ex..

"Ja hoor." Ik probeer enthousiast te blijven, ook al breek ik diep van binnen.

"Mooi." Ik knik.

-
Ik schrik wakker. Ik pak mijn mobiel en kijk hoe laat het is. Half vijf. Misschien beter dat ik naar huis ga. Ik stap het bed uit en kleed me om in mijn eigen kleding. Zijn shirt leg ik weg en ik pak een klein velletje papier en een pen. Snel schrijf ik op, dat ik naar huis ben. Ik leg het op het nachtkastje neer naast me en druk een snelle kus op zijn lippen. Snel vlucht ik de kamer uit en langzaam het uit. De pijn wordt steeds heviger. Kay is mij aan het vergeten en ik moet hem ook gaan vergeten.

-
Ik open mijn oogleden en ga overeind zitten. Ik ben weer thuis en heb er geen spijt van. Kay vroeg, of ik hem wou blokkeren, maar ik moet hem vergeten. Het is te pijnlijk, om nog vrienden met hem te worden. Het doet pijn.

"Sky vergeet hem! Je krijgt alleen maar pijn!" Ik slaak een zucht en staar voor me uit. Binnenkort mag ik alweer op kamers. Dan kan mijn leven veranderen. Ik stap het bed uit en open de gordijnen. Het felle licht van de zon, schijnt de kamer in.

Mijn leven gaat veranderen.

Ik voel het.

Deze keer,

Kay vermijden,

Kyle vermijden,

verder werken aan de toekomst en niet te vergeten,

mijn vrienden goed aandacht geven.

Want dat verdienen ze.

-
Eigenlijk, zal dit deel in de ochtend komen, maar was niet gelukt, oeps.

Het volgende hoofdstuk zal een tijdsprong hebben en waarschijnlijk de volgende ook, omdat het anders een beetje saai wordt. En de foto daar boven, past precies hoe Sky is.

Laat je ideeën achter voor dit boek!

Fijne avond verder

I can not leave you alone 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu