I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 24

**Sky**
"We kunnen elke keer elkaar verlaten, ik zeg dat ook, maar Sky, ik kan godverdomme niet zonder jou!"

Het is al bijna een half jaar verder en steeds blijft die zin in mijn hoofd hangen. Wat deed ik toen? Ik liep gewoon door. Ik wist niet wat ik anders moest doen. Na die dag, heb ik hem niet meer gezien.

Het is een half jaar verder. Misschien wel meer, of minder. Vandaag ga ik op kamers en ben best zenuwachtig. Wat nou als ik een kamergenoot krijg, waar ik een hekel aan ga krijgen?

"Blijf rustig."

Over Kay gesproken, hij heeft weer een nieuwe vriendin. Tenminste, dat hoorde ik. Al een half jaar. Haar naam is Kim. Ze moet me heel erg denken aan Kimberly. Kreng die ze is. Ik laat een zucht over mijn lippen rollen.

Ik pak de laatste dingen in en leg ze in de auto van mijn moeder. Ja, mijn ouders zijn weer beter. Gelukkig, want ik weet niet wat ik zonder hun moet.

"Ben je bijna klaar?!" Hoor ik mijn moeder roepen.

"Ja mam!" Roep ik terug en pak de laatste belangrijke spullen in. Ik sta op en sjouw met grote dozen de trap af. Ik sjouw met de grote dozen richting de auto en leg ze in de achterbak.

"Heb je alles?"

"Ik denk het." Mijn moeder loopt naar me toe en geeft me een knuffel.

"Mijn grote meid gaat weg."

"Je weet dat ik altijd op bezoek kan komen." We laten elkaar los en we kijken elkaar aan.

"Dat klopt." Ik glimlach en ik neem afscheid van mijn vader, die moet zo weer werken.

Over Ruben gesproken, we hebben nog steeds geen 'date' gehad. Gelukkig.

En Kyle? Ik weet het niet. Denise praat niet zoveel over hem.

Ik heb een zwaar leven gehad, maar nu ga ik het achter me laten.

Ik ga studeren in Engeland en mijn moeder brengt me met de auto en slaapt daar een paar nachten. Ze heeft een paar dagen vrij genomen van haar werk, speciaal voor mij. Lief van haar.

"Heb je alles?"

"Ja mam." Ze lacht.

"Mooi." Ik neem nog een keer afscheid van mijn moeder en van de buren. Ik stap de auto en mijn moeder doet de achterbak dicht. Mijn moeder stapt dan in en doet de portier naast haar dicht. We doen onze gordels om en ik glimlach zwakjes.

"Daar gaan we." Ik glimlach.

"Ja." Zeg ik zacht. "Daar gaan we."

-
Na een lange reis gehad te hebben, zijn we eindelijk in Engeland aangekomen.

"Als het achteruit met jouw gezondheid gaat, meteen bellen!" Ik kijk me moeder aan en zie dat ze bezorgd me aankijkt.

"Mam, dat zal ik doen. Geen zorgen." Ze haalt opgelucht ademen en ik glimlach.

"We zijn bijna waar je moet zijn." Ik knik.

-
We zijn aangekomen en mijn moeder ik onderweg naar het hotel. Ze komt zo terug. Ik ben bezig met het tillen van de dozen en loop het grote gebouw binnen. Ik loop naar de balie en vraag naar mijn kamer. Ze tikt wat in haar computer.

"We hadden verwacht dat een jongen zal komen. Excuses ervoor. Je zal dus een kamer moeten delen met een jongen."

"Maakt niet uit mevrouw."

"Als het niet gaat tussen jullie, hebben wij nog een kamer voor je, zonder kamergenoot, maar dat komt nog."

"Ik kijk wel, maar hartstikke bedankt mevrouw." De vrouw van de balie glimlacht vriendelijk maar mij.

"Geen probleem." Ze geeft me de sleutel van de kamer en ik begin met de zwarte dozen te sjouwen. Ik laat er een paar staan, die haal ik zo wel op.

Ik sjouw richting mijn verdieping en zie mijn kamertje. Ik steek de sleutel in het slot en loop naar binnen.

"Hey nieuwe kamergenoot." De jongen draait zich om en meteen zakt mijn mond op.

"Sky."

"Ja" ik slik. "Ik ben 'blijkbaar' je nieuwe kamergenoot."