I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 6

**Sky**
"Sky!" Ik hoor de gebroken stem van Kay door het bos galmen.

"Laat me met rust!" Gil ik, maar beter had ik mijn mond moeten houden. Hij kan me namelijk zo vinden. Ik sta op en kijk om me heen. Het is donker. Heel donker.

"Sky, kom alsjeblieft!"

"Ga weg!" Ik begin te rennen, maar al snel stop ik. Ik zie Kay met zijn mobiel rond zoeken.

Ik sluip langzaam weg en ineens staat Kay naast me.

"Sky." Ik huiver.

"Klootzak rot op!" Ik houdt me stevig vast. Ik probeer me uit zijn armen te wurgen, maar hij is veel te sterk.

"Alsjeblieft, laat me praten." Hij is gebroken. Dat merk je al.

"Ik wil niet praten."

"Jij zoende die jongen."

"Maar ik heb niet achterom verkering met iemand die ik 'eigenlijk' niet mag!"

"Het spijt m-"

"Jij vind mij niet goed genoeg. Dat is alles. Waarom lieg je alles bij elkaar? Zeg gewoon 'Sky, ik vind jou niet goed genoeg en ik maak het uit.' Rot op uit mijn leven!" Ik voel zijn armen verslappen. Dat zijn de worden, die hem breken. En ik heb ze gebruikt. Mensen zeggen dicht heel weinig tegen hem. Hij denkt alleen, dat hij het ook goed kan. Hij doet juist het verkeerd. Ik draai me om en kijk Kay aan. Zijn ogen zijn rood en opgezwollen. Er komt geen woord uit zijn mond.

"Vertel de woorden die ik zei. Zeg 'Sky, ik vind je niet goed genoeg en ik maak het uit.' Zeg het dan!" Ik kijk hem aan.

"Het is een andere reden, niet die!"

"O ik weet hem al. Kimberly durft meer en duikt meer je bed in. Ja, dat is hem. Zeg het dan!" De ogen van Kay worden donker. Van woede en verdriet. Gemixt.

"Laat me met rust." Met die woorden loop ik weg.

-
Ik hoor mijn moeder praten. Het klinkt, dat ze iemand aan het kalmeren is. Ik hoef niet te weten wie het is. Ik snap Kay niet meer. Echt niet. Ik bekijk het kettinkje dat aan mijn hals hangt. Zijn naam staat er in gegraveerd. Met pijn in mijn hart, doe ik het kettinkje af. Ik gooi het niet weg, maar leg het weg. Ik plof op mijn bed en staar voor me uit.

-
Het is 's avonds en we hadden een barbecue. Iedereen was er, behalve Kay. Gelukkig. Ik lach weer, net als wat ik vroeger ook deed. Ik zing met mijn vriendinnen en iedereen kijkt me verbaasd aan. Ik stop met zingen en kijk hun.

"Jij gaat beroemd woorden met jouw zangkunsten." Ik schud mijn hoofd.

"Echt niet."

"Ik wil dat je wel beroemd wordt." Ik geef mijn vriendinnen een dikke knuffel. We zijn met z'n alle goed bevriend. Ik ben er blij mee. Heel erg. We horen een Justin Bieber liedje op de radio. Als een gek beginnen we te zingen. We lachen er op los en eten er op los. Dit heb ik gemist. Echt waar.

-
Het is de volgende dag en meteen ben ik vrolijk. Het was hartstikke gezellig met z'n allen gisteren. Ik stap mijn bed uit en kleed me om. Mijn outfit bestaat uit een grijze spijkerbroek met een basic shirt. Ik borstel mijn haren en doe een klein beetje make-up op mijn gezicht. Ik doe mijn witte Allstars aan en open de gordijnen. De zon schijnt fel mijn kamer in. Langzaam verlaat ik mijn kamer en loop de trap op.

"Hey Sky." Zeggen mijn ouder in koor.

"Hey mam en pap." Ik ga aan tafel zitten en smeer een broodje.

"Hoe gaat het?"

"Goed." Ze knikken.

"Wat ga jij vandaag doen Sky?" Ik haal mijn schouders op.

"De meiden moeten naar school. Ik weet niet of ik ook maar school moet." Mijn ouders knikken.

"Vanaf morgen wel." Ik knik begrijpend.

"Snap ik." Mijn ouders knikken. Mijn vader pakt een doos van de grond af en legt hem op tafel.

"Van iemand gekregen. Voor jou." Ik kijk hun verbaasd aan.

"En wie moet die iemand zijn?"

"Kom je later achter." Ik lach en maak de doos open. Er komt een druk en lief hondje tevoorschijn.

"Omg!" Gil ik blij en sta op. Ik loop naar mijn ouders en geef ze en knuffel.

"Bedankt."

"Later mag je iemand anders bedanken."

"Ken ik hem of haar?" Ze knikken. Ik loop maar de doos en til het hondje op.

"Is het een jongen of een meisje?" Vraag ik.

"Een meisje." Ik lach.

"Ik noem haar Pip." Ze lachen.

"Ik weet precies waarom je haar zo noemt." Ik slik en knik. Nog steeds staat er een glimlach op mijn gezicht.

"Ik ga haar uitlaten." Mijn ouders knikken.

-
Ik ben samen met Pip buiten. Het is zo'n lief en schattig hondje. Ze is best druk, maar dat ben ik soms ook. We lopen langs het park en ineens kom ik Kimberly tegen. Heel haar gezicht zit onder de rode vlekken en blauwe plekken. Er zit een grote snee op haar arm.

"Kimberly!" Ze kijkt op en blijf stil staan. Ik loop naar haar toe en kijk naar de wonden.

"Het spijt me." En meteen begint ze te huilen. Ik troost haar, ook al ben ik ook woedend op haar.

"Ik wil jou heel het verhaal vertellen. Van alles en Jasmijn, die zal je vast ook kennen. Ik knik. Pip loopt naar Kimberly toe en springt op haar af. Ze lacht.

"Schattig." Ik knik.

"Gekregen van iemand. Geen idee wie." Ze knikt.

"Zullen we praten en ook gelijk Pip uitlaten." Ik knik.

-
We lopen het bos in en we gaan zitten op een bankje, die we zien.

"Vertel." Ik kijk haar verwachtingsvol aan.

"Op mijn dertiende, kreeg ik verkering met Kay. Hij wist niet dat ik prostituee was. Hij ontdekte, dat ik met een wildvreemde zoende en maakte het uit. Ik was e krapst van en deed alles om hem terug te winnen. Hij sloeg bij de club een arm om me heen, vriendschappelijk. Hij wilt mij niet als vriendin hebben. Ik wilde hem zoenen, maar hij weigerde het. Ik ging dus naar hem huis, om te vragen hoe het nu zit. Hij rookt weer en zit aan de drank. Hij heeft me geslagen, geschopt en uit gescholden. Toen heeft hij me weggestuurd. Sky, hij houdt echt van jou. Ik meen het serieus." Kimberly staat op en loopt weg.

Wat moet ik nu doen?