I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 45

**Sky**
Het blijft stil. Mijn moeder wilt verder praten, maar er komt geen woord uit haar keel.

"Mam." Ze kijkt me vragend aan.

"Wat is er?"

"Het is een erg lang verhaal."

"Mam, je wilt me iets graag vertellen. Vertel het alsjeblieft ook gewoon." Ik kijk haar dringend aan.

"Oké schat." Zegt ze zacht. Ik knik en ga goed zitten.

"Vertel het me."

"Het ziekenhuis heeft dus gebeld."

"Heb je verteld."

"Er is een kans."

"Wat voor kans?"

"Dat ze je kunnen doorsturen naar een ander ziekenhuis, die je beter kan helpen, dan hun." Ik glimlach.

"Maar er zitten ook nadelen aan."

"Wat dan?"

"Het ligt in Australië. Nog verder dus. En het is niet zo dat je steeds wee naar huis gaat, néé. Je blijft daar, tot de behandelingen klaar zijn." Ik slik.

"Dus ik moet een soort van verhuizen, naar be kant de andere kant van de wereld."

"Ja."

"Dus ook alles achter laten?"

"Waarschijnlijk wel schat. Tenminste, als het hun lukt, om je door te laten sturen." Ik bij nevels op de binnenkant van mijn lip.

"Hoelang duurt eigenlijk de behandelingen daar?"

"Dat weet ik zelf ook niet schat. Wanner er meer informatie is, dan zal je weten." Ik knik vaag. Het blijft stil. Ik weet niet wat ik wil zeggen. Wat moet ik zeggen?

"En over die jongen gesproken, die vanmiddag hier was." Veranderd mijn moeder van onderwerp.

"Ik heb zijn ouders gesproken en ze zijn erg gezellig. Hij zelf ook hoor." Ik lach.

"Ik mag hem wel."

"Over Kay gesproken."

"Mam, alsjeblieft."

"Sorry schat, maar moet het kwijt."

"Hoe gaat het dan met hem?" Floept er uit mijn mond. Ik kan het niet laten, om dat te vragen.

"Hij is weer in zijn oude draai."

"Hoe weet je dat allemaal?"

"Ik kwam zijn ouders tegen. Hun zijn echt teleurgesteld, dat hij de moed voor jou op gaf. Hij begint jou te vergeten, door drugs, drank en nog meer troep."

"Maar hoezo wilt jij me ineens vergeten, terwijl hij een heel lang verhaal verteld had, dat hij niet meer zonder me kan."

"Hij is er niet sterk genoeg voor, om al zijn problemen op te lossen Sky. Ik weet het, het is erg zwaar nu, dus hij zou ook verder moeten gaan. Jammer genoeg op de verkeerde manier." Ik slaak een zucht en knik.

"Zijn ouders heb en gevraagd, of je binnenkort even langs willen komen."

"Waarom? En néé."

"Omdat je in een goed gesprekken met Kay moet gaan. Je hoeft niet persé weer een stel zijn, maar goed uitpraten samen. Hij heeft ongelofelijk veel voor jou gedaan. Jij ook voor hem." Ik knik.

"Daar heb je wel gelijk in." Mijn moeder knikt.

"En weer over die jongen." Ik lach.

"Mag je hem meteen ofzo?"