I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 52

**Sky**
Ik sta op het vliegveld, in een hele lange rij te wachten. Te wachten, voor die saaie controles. Het wordt wel heel spannend. Zonder Kay. Hij weet van niks. Ik moet het hem wel een keer vertellen een keer. Ineens gaat mijn mobiel af. Ik pak mijn mobiel en zie dat Kay me belt. Ik neem op.

"Sky, waar ben jij?!"

"Ergens."

"Sky alsjeblieft! Zeg waar je bent?!"

"Hoezo zou het jou dat uit maken?"

"Heel erg veel. Alsjeblieft! Ik kan je nergens vinden!"

"Dus je bent bij mij thuis geweest?"

"Ja. Jouw ouders zeiden dat je weg was." Gelukkig niks verteld.

"Vertel het me Sky!" Ik zie al langzaam, dat ik al aan de beurt ben.

"Ik moet gaan. Doei!" Ik hang snel op.

-
Na alle controles, ga ik op een bankje zitten en pak mijn mobiel er bij. Ik zie dat mijn ouders iets op Facebook hebben gezet.

We gaan je missen!❤️ veel succes en plezier in Australië!

Ik zie veel leuke reacties. Ik kijk verder en meteen belt Kay in eens weer. Ik neem langzaam op.

"Waarom?!" Hoor ik hem meteen in paniek.

"Wat is er?"

"Waarom ga je nog verder weg?"

"Gaat jou niks aan."

"Juist wel! Ik geef nog steeds godverdomme veel om je! Ik wil het vergeten, maar het lukt. Het meisje waar ik super veel van hou, blijft steeds hangen in mijn netvlies!"

"Kay, je moet me vergeten. We kunnen niet altijd een relatie. Ook al hou je erg veel van mij. Het kan gewoon niet. We moeten allebei doorgaan met ons leven. Allebei." Het blijft stil. Ik hoor alleen zijn ademhaling.

"Ik ga het niet opgeven!" Meteen hangt hij op. Waarom stop hij niet?

-
Na een hele lange reis, ben ik eindelijk op de bestemming. Australië. Het is erg warm en droog, maar de omgeving is geweldig. Ik zit in de taxi. Op weg maar het ziekenhuis, waar ik wordt behandeld.

Het is lang reizen.

Maar langzaam, zie ik het ziekenhuis in zicht.

Op weg naar een nieuwe kans.

Om misschien toch beter te worden..