I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 55

**Sky**
Het is half zeven 's avonds en de walrus is wakker. Meteen gaat hij op zijn mobiel. Geen 'hoi' of zo. Néé. Maar ja, wat boeit het? Ik staar voor me uit en pak langzaam dan mijn mobiel. Ik zie dat Kay mij een berichtje heeft gestuurd. Snel open ik zijn berichtje en bekijk het.

Kay: "Hey, hoe gaat het?"

Ik: "Hey. Goed met jou?"

Kay: "Ook goed. Heb de stad verkent en er is best veel te doen."

Ik: "Klopt denk ik haha."

Kay: "Zekers :p."

Ik: "Jaja."

Kay: "Ik heb wel zin in vanavond :)."

Ik: "Oké."

Kay: "Lekker vrolijk Sky."

Ik: "Ja."

Kay: "Ik ga. Tot zo x"

Ik: "Doei."

Ik sluit mijn mobiel en sta op. Het avond eten is echt verschrikkelijk hier. Ik heb er niet echt wat van gegeten, dus heb wel honger. Stiekem hoop dat ik dat Kay en ik wat gaan eten, maar dat kan ik niet zomaar vragen natuurlijk.

-
Het is tien voor acht. Hij kan er zo zijn! Snel leg ik mijn laptop weg en kijk in mijn kledingkast. Ik pak een setje met kleren en trek snel het infuus voorzichtig uit mijn arm. Ik weet niet of dat spul in dat apparaat zo belangrijk is, maar ja. Ik baan de badkamer in en kleed me om.

Ik doe mijn haren los en borstel mijn haren. Ik doe mijn haren in een schuine vlecht en werk een klein beetje mijn make-up bij. Tevreden kijk ik inde spiegel. Prima.

Ik loop de badkamer uit en zie de walrus naar mijn staren.

"Waar ga je maar toe?"

"Met een vriend op stap."

"Je weet dat dat niet mag."

"Als je zo graag vadertje wilt spelen, ga een gezin stichten met één van je soortgenoten." Ik pak mijn vest en trek het aan. Ik doe mijn mobiel en portemonnee in mijn broekzak.

"Kan je ooit een keer aardig doen?" Zegt de walrus geïrriteerd.

"Tegen jou niet néé." Snauw ik. Ik pak mijn schoenen en trek ze aan.

"Ik ga je verraden."

"Oké." Zonder om op een antwoord te pakken verlaat ik de kamer. Ik haat dit ziekenhuis nu al. Allemaal chagrijnig.

Ik loop maar buiten en zie langzaam Kay naar me toe lopen. Hij glimlacht en slaat zijn armen om me heen. Hij drukt me dicht tegen me aan en laat me langzaam los.

"Nog steeds mooi." Ik bloos lichtjes.

"Hoe gaat het?"

"Goed met jou?"

"Super." Ik glimlach. Kay glimlacht ook.

"Heb je al gegeten?"

"Het eten is daar verschrikkelijk."

"Ik heb nog niet gegeten, dus we kunnen een tentje zoeken,maar we kunnen eten." Ik knik

"Beter." Kay glimlacht en pakt mijn hand vast.

Hij sleurt me mee en we lopen richting een auto. Waarschijnlijk zijn huur auto.

"Mooi hoor." Kay glimlacht.

"Is ie zeker." Ik lach en stap in. Kay doet precies hetzelfde. Ik doe mijn gordel om en Kay ook.

"Waar gaan we heen?"

"Dat zie je vanzelf wel." Ik lach.

"Geheimzinnige."

-
We komen aan bij een heel gezellig tentje. Het is erg druk, maar dat boeit me niet zo heel veel. Samen met Kay lopen we naar binnen en meteen gaan we aan een leeg tafeltje zitten. Ik pak de menu-kaart er bij en bekijk het eten. Zoveel lekker eten. Heerlijk!

"Kam je iets kiezen?"

"Het lijkt me allemaal heel erg lekker." Kay lacht.

Toch kies ik voor een salade en een hamburger. Kay kiest frietjes met een schnitzel.

"Nog drinken erbij bestellen?"

"Water."

"Ik dacht het niet." Ik kijk Kay aan met een opgetrokken wenkbrauw.

"Doe maar twee grote glazen met Cola." Hoor ik Kay tegen de ober vertellen. Wat een eigenwijze knul zeg.

De ober loopt langzaam weg en meteen grijnst Kay.

"Haal die grijns van je smoel." Kay lacht.

"Laat me."

"Oké."

-
Het eten was verrukkelijk. Kay heeft er ook wel van genoten. Tijdens het eten, hebben we over alles gepraat. Met Kay kan je best goed praten. Ik ben blij, dat het goed met hem gaat. Wij hadden allebei een moeilijk leven, maar toch zijn we er nog.

Kay rekent af en samen lopen we naar buiten. We lopen langzaam richting het strand en ik zie dat het prachtig is verlicht. Samen lopen we richting het water en ik heb spijt dat ik mijn sneaker heb aangedaan.

"Doe je schoenen uit." Onderbreekt Kay mijn gedachte.

"Hoezo?"

"Ik kan je gedachte lezen." Lacht Kay. Ik lach mee.

"Engerd."

"Wel een knappe engerd." Ik rol met mijn ogen.

Snel doe ik mijn schoenen uit en voel meteen het zachte zand onder mijn voeten. Heerlijk. Kay heeft zijn schoenen ook uitgedaan en loopt naar me toe hij pakt mijn hand en samen lopen we langzaam langs het water. Koud water raakt mijn voet aan. Koud..

"Fris." Ik knik.

"Ik had beter mijn slipper kunnen aandoen." Jammer ik. Kay lacht.

"Kan je niks maa doen gek." Ik kijk hem aan.

"Ik ben normaal hoor."

"Normale gek. Ook goed." Ik kijk Kay nep boos aan. Meteen schiet Kay in de lach.

"Super schattig."

"Ja ja."

-
Na een leuk avondje, brengt Kay me weer naar huis. Ik heb die echt gemist. Samen met Kay iets leuks doen. Net als vroeger.. Toen we nog geen ruzies hadden of problemen.

"Morgen kom ik langs." Zegt Kay, als we stoppen voor het zieke huis."

"Oké." Zeg ik droog en doe mijn gordel en stap de auto uit. Ik doe de portier achter me dicht en loop richting het ziekenhuis. Meteen wordt mijn arm vastgepakt en wordt ik omgedraaid. Ik sta oog in oog met Kay.

"Was gezellig." Zegt hij. Ik knik.

"Dat was het zeker." Hij glimlacht. Ik glimlach terug. Ineens lijken zijn ogen waterig. Alsof de tranen dalijk over zijn wangen komen rollen.

"Wat is er?" Vraag ik zacht. Meteen kijkt hij weg en laat me los. Hij stapt zijn auto in en rijdt langzaam weg.

Mij verbijsterd achterlatend..