I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 13

**Sky**
Ik duw langzaam Kay van me af en kijk hem aan.

"Jij hebt June en ik Kyle, althans, dat denk ik."

"Sky, hun hebben ons dingen aangedaan, waar ik erg boos om wordt."

"Kyle deed nik-" voordat ik mijn zin kon afmaken, drukt hij weer zijn lippen op die van mij. Ik plof met mijn rug op het bed en Kay blijft mij door zoenen. Ik trek me terug en kijk Kay aan.

"Kay" Prevel ik. "Dit kan niet."

"Ik zoen wanneer ik wil zoenen en ik zoen het liefst met jou. F*ck Sky, ik mis jou zo." Kay laat zijn vinger langs mijn wang glijden.

"Jij bent bij June. Ik ben niet meer van jou." Ik hap langzaam naar adem.

"Ik weet het, maar wat zij deed, doe pijn."

"Dus je doet dit uit wraak voor haar."

"Ook, maar ik hou ook gewoon veel te veel van jouw." Weer belanden zijn lippen weer op de mijne. Langzaam ga ik er in mee en haal een hand door zijn haren.

"Ik mis je." Mompelt hij zacht en trekt zich terug. Hij laat zijn lippen strijken langs mijn wang. Zijn lippen glijden naar mijn nek en langzaam richting mijn oor. Hij laat een zuig zoen achter en kijkt me aan.

"We laten het rustig opbouwen en een beetje contact houden. Oké?" Hij gaat van me af en kijkt me aan. Meteen richt hij zijn blik op mijn koffer.

"Waarom pak je je koffer in?" Kay kijkt me aan. Zijn ogen, doorboren de mijne.

"Ik ga weer naar Amerika." Kay pakt mijn handen vast en kijkt me aan.

"Waarom?"

"Ik ben niet helemaal beter. Die rot cellen, zitten nog steeds ergens in mijn lichaam verspreid." Kay kijkt me verbaasd aan en ik zijn aan zijn denkrimpels, dat hij nadenkt.

"Waar denk je over?" Vraag ik.

"Laat me." Ik knik en staar voor me uit.

-
We hebben na een kwartier, geen één wordt uitgewisseld. Het blijft stil. Erg stil. Langzaam ga ik goed liggen en sluit langzaam mijn oogleden. Voor ik het weer, val ik in slaap.

-
Langzaam wordt ik wakker en open mijn oogleden.

"Sky?" Dit is niet de stem van Kay. Néé. Ik kijk om me heen en ga overeind zitten. Ik zie dat Kyle tegenover me staat. Hij doet een stap dichterbij en hurkt voor me neer. Hij pakt mijn handen vast en kijkt me aan.

"Het spijt me zo erg!"

"June deed het. Jij niet." Kyle knikt.

"Ik hou van jou Sky, zoveel."

"Ik ook van jou."

Ik laat hem niks weten over Kay en mij. Ik spring zachtjes op hem af en meteen valt hij op de grond. Ik lig boven op hem. Ik lach en druk mijn lippen op die van mij. Hij gaat er in meen en haalt zijn hand door mijn haren heen. Ik trek me terug en kijk maar Kyle.

"Ik zweer, dat ik het nooit meer laat gebeuren." Ik kijk hem aan.

"Laten we het maar rustig opbouwen." Ik ga van hem af en til hem overeind.

"Sterke meid." Ik lach.

"Zeker."

-
Kyle is na een tijdje, naar huis gegaan en ik zit beneden met mijn moeder op de bank. We kijken naar het nieuws.

"Sky?"

"Ja."

"Over Kay gesproken hè?"