Hoofdstuk 26

446 23 8
                                    

**Sky**
We kijken Kay verwachtingsvol aan.

"Zeg dan." Kim staat op en kijkt Kay aan.

"Het is moeilijk."

"Zeg nu!" Kim zet haar kaken op elkaar. Ze is woedend. Dat zie je.

"Ik ga." Meteen loopt Kay weg. We kijken elkaar verward aan.

"Het is niet mijn schuld." Zeg ik zacht.

"Weet ik." Kim loopt naar me toe en geeft me een knuffel.

"Komt goed." Zeg ik zacht. We laten elkaar los en ze knikt.

"Wat gaan we nu doen?" Vraagt een meisje.

"Gewoon verder feesten?" Meeste mensen stemmen in, maar ik heb er niet echt zin in.

"Kom." Tom pakt mijn hand vast en verstrengelt onze vingers. We lopen richting de bal en bestellen drinken.

"Ik laat je niet dronken worden." Ik lach.

"Zullen we dansen?" Ik knik. We drinken eerst onze drinken op en samen lopen we de dansvloer op.

"Ik kan niet dansen." Lach ik.

"Komt wel goed."

-
Ik ben onderweg naar huis. Het was erg gezellig en ik leer Tom steeds beter kennen. Hij parkeert zijn auto en weglopen het gebouw binnen.

"Ik spreek je op app." Ik knik.

"Welterusten." Hij drukt zijn lippen tegen mijn wang aan en loopt weg. Ik glimlach en loop de trap op.

Ik loop richting mijn kamer en steek de sleutel in het slot. Ik doe de deur achter me dicht en loop richting de badkamer. Ik kleed me om in mijn pyjama en leg de jurk weg. Ik haal mijn make-up eraf en poets mijn tanden. Ik spoel mijn mond en loop de kamer in. Ik zie dat Kay op mijn bed ligt. Alweer. Ik lach zachtjes en loop naar hem toe. Ik ga naast hem zitten en haal een hand door zijn haren. Ik zie hem licht schrikken.

"Ik ben het maar."

"Oké." Aan zijn gebroken stem te horen, heeft hij gehuild.

"Kay wat is er?"

"Moeilijk." Ik laat hem onverwacht omdraaien en ik zie dat zijn ogen rood en opgezwollen zijn van het huilen.

"Kay." Hij kijkt me aan.

"Wat is er?"

"Ben je verliefd op die Tom?" Veranderd Kay van onderwerp.

"Hoezo?"

"O daarom."

"Dat is niet echt een goed antwoord Kay. Zeg gewoon." Kay gaat overeind zitten en staart voor zich uit.

"Of zal ik Kim voor je halen?"

"Néé." Zegt hij beslissend en hij kijkt meteen naar zijn handen.

"Zal ik bij iemand anders overnachten, dat je goed kan nadenken?"

"Néé."

"Wat moet ik dan doen?" Ik zie dat hij nadenkt.

"We zien het wel oké?" Ik knik en Kay staat op en loopt naar zijn eigen bed. Ik kruip mijn eigen bed in. Nou, eigenlijk is dit niet mijn echte bed, maar goed.

Het kussen is klein beetje nat door zijn tranen en het ruikt naar Kay. Aftershave en een beetje zweet. Typisch zijn geur.

"Welterusten Sky."

"Welterusten Kay."

-
"Néé, ik wil niet dat je mij verlaat!" Ik schrik wakker en ga overeind zitten. Ik doe een lampje aan en zie Kay helemaal bezweet rollen in zijn bed.

"Néé!" Hij snikt. Langzaam stap ik mijn bed uit en loop naar hem toe. Ik schud hem zachtjes heen en weer en snel openen zijn oogleden.

"Wat is er?"

"Je schreeuwde."

"O." Ik sta op en Kay gaat overeind zitten.

"Blijf zitten." Zonder op zijn antwoord te wachten, baan ik richting de badkamer en pak een washandje en maak het koud. Ik pak ook een glas en vul het met water. Ik loop weer terug de kamer in en geef hem het glas met water. Ik druk het washandje op zijn bezwete huid. Kay kreunt lichtjes.

"Koud." Ik lach.

Kay drinkt zijn glas leeg en ik breng het washandje en het lege glas, terug naar de badkamer. Ik loop terug en zie Kay weer ontspannen.

"Wil je er over praten?" Kay schud zijn hoofd.

"Probeer je te slapen?" Kay knikt.

"Welterusten." Hij mompelt en dan kruip ik weer mijn eigen bed in. Ik doe het licht uit en probeer in slaap te komen.

"Sky?" Het licht wordt aangedaan en ik kijk op. Kay staat naast mijn bed.

"Wat is er?" Vraag ik.

"Ik kan niet slapen."

"Oké en hoe moet ik je helpen?"

"Mag ik naast je liggen?"

"Maar je hebt Kim? Vraag aan haar of je naast haar mag liggen."

"Ik wil naast jou liggen." Zonder mijn toestemming. Propt hij naast me neer.

"Jij ben niks veranderd."

"Hoezo?"

"Nog steeds koppig en eigenwijs."

"Bedankt."

"Geen probleem." Kay glimlacht. Nog steeds is zijn glimlach mooi.

"Probeer te slapen." Kay knikt. Kay doet het licht uit en slaat de dekens over ons heen. Het ligt krap, maar het is te doen.

"Welterusten."

"Welterusten."

Ik sluit mijn oogleden en val in slaap. Niet merkend, dat Kay mij dicht tegen zich aandrukt en zijn armen stevig om me heen slaat.

I can not leave you alone 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu