I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 48

**Sky**
Automatisch spring ik mijn bed af en zie Kay en Asher tegen elkaar tekeer gaan. Ik kijk achterom en zie mijn moeder naar mijn wenken, dat ik naar haar toe moet komen.

"Kom, we gaan er even tussen uit. Laat je vader het maar oplossen." Meteen springt mijn vader de kamer in en snel verlaten mijn moeder en ik de trap af. Ik pak mijn jas en schoenen en trek het aan.

"Klaar?" Ik kijk mijn moeder aan en knik. Snel lopen we het huis uit en moeder doet de deur dicht. We banen richting de auto en stappen in. We doen onze gordel om.

"Waar gaan we naar toe?"

"Naar de stad" antwoord mijn moeder meteen. "Even een moeder en dochter momentje. Wat ik toenet zag, vond ik vreselijk." Ik knik. Mijn moeder start de auto en begint met rijden.

"Wil je vertellen wat er gebeurd is?"

"Oké." Ik haal diep adem. En adem dan rustig uit.

-
Ik heb mijn moeder alles verteld. Van het begin tot het einde.

"En toen vloog Kay ineens op Asher af." Beëindig ik mijn verhaal.

"Ik dacht dat Kay wou gaan praten, maar dit?"

"Ik weet zelf ook niet wat ik er mee aan moet."

"Een vreemd meisje zwanger maken, terwijl je je liefde had beloofd, om voor diegene te vechten?" Gaat mijn moeder door.

"Tja."

"Je moet Kay vergeten."

"Ik weer het mam. Alleen, het is erg lastig."

"Ik snap het schat. Kay moet gewoon accepteren dat niet alles voor altijd is. Het lukt gewoon niet. Dat moet hij begrijpen."

"Klopt."

-
Samen met mijn moeder lopen we het winkelcentrum in. Ik laat mijn ogen glijden over het grote winkelcentrum. Het is groot en prachtig.

"Je hebt e nieuwe paar broeken nodig." Ik haal mijn schouders op.

"Sky, je bent mager geworden. Door al die medicatie en testjes, zijn de meeste broeken voor je te groot. Het ziet er dan lomp uit." Ik knik half.

"Kom!" Mijn moeder pakt mijn hand en trekt me mee een winkel in.

-
Na veel winkels bezocht te hebben, zitten we nu in de auto op weg maar huis. Het was super. Ik heb nieuwe broeken gekocht, decoraties voor de kamer en nog veel meer leuke dingetjes.

"Dit had ik echt gemist" zegt me moeder ineens. "Samen winkelen met mijn dochter." Ik knik.

"Ik ook." Mijn moeder glimlacht.

"Het spijt mij nog steeds super erg, dat ik je vroeger had achter gelaten."

"Mam, dat is het verleden. We leven nu in het heden en daar gaan we ook voor." Ze schenkt me een glimlach toe.

"Wanneer heb je weer vakantie?"

"Over een maandje."

"De tijd gast zo snel, dat het al bijna kerst is. Misschien moeten we met z'n drieën op vakantie gaan. De warmte opzoeken." Ik haal mijn schouders op.

"Hangt er vanaf, of ik naar Australië mag of niet." Mijn moeder knikt.

"Wij zullen je bezoeken Sky." Ik glimlach.

-
Ik ben thuis van een leuk avondje met mijn moeder. Ik baan de trap op en leg de tassen in mijn kamer. Ineens voel ik iets in mijn broekzak trillen. Mijn mobiel. Ik pak mijn mobiel uit mijn broekzak en zie dat Asher belt. Uit schrik, hang ik op. Hoe hij was in mijn kamer tegen Kay. Zijn ogen. Als blikken konden doden, was Kay of misschien ik, al dood. Ineens wordt er geklopt. Niet tegen de deur aan, néé. Ik kijk om me heen. Waar?  Ineens wordt er weer geklopt. Ik baan me richting de deur en open de deur. Niemand. Ik loop richting de gordijnen en open het. Ik doe het raam open en zie Asher er staan. Hij klimt zonder dat ik er wat van zeg uit het raam en pakt mijn handen vast.

"Ik kan het niet meer."

"Wat niet?" Ik kijk hem aan. Er zit een blauwe paarsige cirkel rond zijn oog.

"Ik kan het niet, om vrienden met jou te blijven."

"O. Oké." Ik voel me leeg worden van binnen. In een korte tijd, voelde hij erg vertrouwd. Alsof ik hem super lang ken.

"Dan mag je gaan denk ik." Zeg ik zacht. Ik draai me om en loop richting de deur van mijn kamer. Als hij niet vertrekt, vertrek ik wel. Ik wil de deur open doen, maar ik wordt tegengehouden. Ik wordt zachtjes tegen de muur gedrukt. Ik kijk op en kijk in de ogen van Asher.

"Ik wil geen vrienden zijn."

"Ja dat weet ik nu wel."

"Je weet niet alles."

"Wat dan?"

"Ik wil meer dan dat." Zonder op mijn reactie te wachten, voel ik zijn lippen op de mijne.

"Vergeet Kay."