Hoofdstuk 21

399 24 8
                                    

**Sky**
"Vertrouw hem niet Sky! Hoezo houdt hij van jou, terwijl hij met Regina heeft? Dat kan niet!"

"Wat Kay doet is niet oké!"

"Zeg tegen hem, dat je ook gevoelens voor hem hebt! Lucht ze uit!"

Stemmen spoken rond door mijn hoofd. Diep van binnen, heb ik wel wat gevoelens voor  hem. Wat gevoelens. Ik weet niet hoeveel het zijn.

"Hij wilt gewoon dat je dwars komt te zitten je jouw hoofd. Trap er niet in Sky!"

Misschien is dat het. Hij wilt dat ik vast kom te zitten en dan dat ik niet meer helder kan na denken. Hij heeft er zelf voor gekozen, om met Regina te gaan. Hij houdt niet van mij.

Ik draai me om en kijk Kay aan. Onze ogen doorboren elkaar. Het lijkt, alsof we elkaar gedachtes willen lezen. Ik slaak een zucht.

"Kay, ga mij niet dwarsbomen. Je houdt niet van mij, het is klaar. Begrijp het!" Kay loopt maar me toe en kijkt me aan. Onze ogen doorboren elkaar.

"Sky. Ik mis onze tijden van vroeger. Begrijp het!"

"Oké, leuk voor je." Het komt iets te bot over, want ik zie Kay mij gekwetst aankijken.

"En wat doe je eigenlijk?" Veranderd Kay van onderwerp.

"Wachten." Zeg ik droog.

"Op wie?"

"Boeit je niks" zeg ik bot. "Leef je leven en ga niet mijn leven instappen."

"Sky, ik mag heus jouw leven instappen. Ik heb heel veel voor je gedaan, zie dat eens in!"

"Kay, dat is verleden tijd!"

"Ik had je ook daar laten kunnen liggen! Dan heb im je niet gered uit de kist!" Ik begin langzaam naar adem te happen.

"Dat had je beter kunnen doen!" Ik hou mijn tranen binnen.

"Ik had alles voor je geregeld! De behandeling, alles! En ik wordt hier mee bedankt!"

"Kay, het is uit! Begrijp dat!"

"Sky, ik weet dat het uit is, maar je kan toch ook minder harteloos doen!"

"Kay, zeg gewoon 'Sky, laat me met rust. Ik wil niks met jou te maken hebben'. Ze dat alsjeblieft tegen me! Dan zien we elkaar helemaal niet meer! Beter voor ons!"

"D-dat kan ik niet."

"We maken alleen maar ruzie Kay! We komen bij elkaar terug en dan nemen we een ander. Dit werkt niet!"

"Kunnen we niet gewoon vrienden blijven?" Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan.

"Vrienden blijven? Ik moest toch stikken in een grafkist? Kay, het beste is om elkaar met rust te laten en verder te gaan met jouw leven en dan leef ik verder mijn eigen leven. Wij gaan niet samen."

"Hoezo komen we dan elke keer weer bij elkaar terug?"

"Geen idee, maar ga verder met Regina. Het is klaar tussen ons. Klaar. Ik wil geen contact met je." Met die woorden loop ik weg. Ik kijk om en zie Kay mij met open mond nakijken. Dit keer is het echt klaar. Officieel.

-
Ik ben weer thuis en ik heb niks van mijn ouders gehoord. Ik kom morgen terug. Ik doe mijn haren in een knot en staar voor me uit. Diep van binnen, huil ik. Alles wat er nu gebeurd. Kay. Mijn ouders. Mijn ziekte, dat nog steeds heel erg vaag is. Het komt terug, het verdwijnt. Ik slaak een zucht en loop naar de koelkast. Ik open de koelkast en pak een fles met sterke drank van mijn vader. Ik open de fles en neem er een slok van.

Mijn pijn en verdriet wegdrinken.

Even denken aan niks.

Helemaal niks.

"Sky wat doe jij?!" Ik schrik uit mijn gedachte en kijk op. Ik zie ..

-
Heey

Ik ben weer in Nederland en vakantie was super 🇵🇹✨.
Er komt een extra lange deel. I promise.

Fijne avond

I can not leave you alone 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu