I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 23

**Sky**
In de armen van Kay..

Kay..

Waarom hem?

We zouden elkaar toch loslaten?

Hij heeft een vriendin.

Ik ben een zak met aardappelen, waar van het leven helemaal nutteloos is.

"Sky, waarom?" Kay laat me weer op eigen benen staan en kijkt me aan.

"Daarom. Bemoei met je eigen leven en laat mij met rust!" Ik wil weglopen, maar hij houdt me tegen.

"Ik mag bemoeien, wanneer ik wil."

"Alsjeblieft, hou op!" Smeek ik.

"Hoezo! Ik wil niet dat jij sterft!"

"O en in het ziekenhuis toen wel? Ik zal wel een andere plek vinden, waar ik kan sterven."

"Sky! Alsjeblieft!"

"Néé Kay, néé." Met die woorden, ren ik weg.

Kan ik ooit wel gelukkig worden?

-
Mijn mobiel gaat af. Ik slaak een zucht en sta op. Ik pak mijn mobiel en zie dat Steven mij belt. Dat is lang geleden.

"Sky alsjeblieft help!"

"Wat is er?"

"Kay.."

"Ik hoef niks met hem te maken hebben. Zoek maar in zijn mobiel de nummer van Regina. Dat is zijn vriendin. Ik heb hier helemaal niks mee te maken."

"Dat kan niet!"

"Hoezo niet!"

"Kay is woedend."

"Applaus."

"Sky even serieus!"

"Best."

"Regina heeft Kay gedumpt en nu heeft Kay haar het ziekenhuis in geslagen. Regina ging vreemd, daarom dumpte ze hem."

"Vrouwelijke Kay."

"Regina wou het niet uitmaken, maar ze zei dat het het beste was, omdat ze verkeerd zat. Kay is zo woedend, dat ze haar sloeg. Hij begon zelfs jouw naam te schreeuwen."

"Oké."

"Kom alsjeblieft naar zijn huis! Hij is helemaal wild en half zijn huis is verwoest!"

"Steven, het is klaar tussen mij en Kay. Hij wou me dood. Dan wilt hij me levend. Begrijp alsjeblieft, dat het klaar is."

"Néé!" Dat is de stem van Kay. Ik hoor allerlei dingen vallen.

"Help alsjeblieft!"

"Best." Ik hang op en stap het bed uit. Het is 's avonds, maar had verder niets te doen. Ik wou dalijk mijn ouders bezoeken, maar die klootzak moest voor. Tja, dan zo.

Ik doe simpele jeans aan met een simpel wit shirt. Ik doe mijn haren in een knot en doe mijn witte Allstars aan. Ik ren de trap af. Rennen.. Waarom? Ik loop de gang in en pak mijn jas. Ik verlaat langzaam het huis. Op naar Kay.

-
Ik kom bij zijn huis en hoor alleen maar geschreeuw. Feest. Ik loop richting de voordeur en zie dat de deur op een kiertje staat. Ik loop langzaam naar binnen en zie Steven de trap aflopen.

"Held." Ik lach zachtjes.

"Hij is boven." Ik knik en Steven baant de woonkamer in. Ik baan de trap op en loop richting zijn kamer. Ik hoor allerlei geluiden. Gehuil. Geschreeuw. Vallend glas.

Ik open de deur en meteen is het stil.

"Ga weg hoer!" Hij pakt een vaas en kijkt op. Dan ziet hij mij.

"O sorry. Ik zal maar weer gaan. Had haast." Ik lach schamper en draai me om. Ik wil weglopen, maar ik voel dat ik wordt vastgepakt en de kamer in wordt gesleurd. De deur wordt dicht gedaan.

"Ik heb geen tijd." Ik wil naar de deur lopen, maar Kay houdt me tegen en drukt me tegen de muur aan. Hij zet zijn armen naast mij neer, zodat ik amper kan vluchten.

"Het spijt me." Zijn adem ruikt naar alcohol.

"Wat doe je? Je bent gek geworden!"

"Sst." Hij legt zijn vinger tegen mijn lippen aan.

"Ik ben toch een hoer?"

"Ik dacht dat het Regina was. Die komt steeds."

"En hoezo ben je ineens rustig? Kay, je bent vaag!"

"Door jou wordt ik kalm." Zijn gezicht is vlakbij mijn nek. Zijn adem snijdt in mijn nek. Rillingen lopen over mijn rug.

"Laat me met rust Kay! Ik vind het erg genoeg, dat ik hier ben!"

"Sky." Ik zie tranen over zijn wangen lopen.

"Wat is er met je? Wat is er in hemels naam met je gebeurd?!"

"Begrijp me!" Schreeuwt Kay en hij loopt naar een stoel, die hij op de grond smijt.

"Kay doe normaal!" De angst kruipt mijn lichaam binnen.

"Ik kan alles niet meer aan!" Hij schopt zijn nachtkastje aan. De lamp valt. De spullen op zijn nachtkastje vallen. Ik loop naar hem toe en pak zijn pols vast. Meteen trekt hij zich los en duwt me weg. Ik val op de grond en sta snel weer op.

"Kay!" Ik pak hem vast en duw met volle krachten tegen de dichtstbijzijnde muur aan. Her lukt. Ik kijk hem aan. Diep in zijn ogen.

"Relax." Een zucht rolt over zijn lippen. Ik heb hem nog stevig vast.

"Nu laten we elkaar met rust. Hier scheid onze wegen." Ik laat hem los en draai me om. Ik loop richting de deur en open de deur.

"We kunnen elke keer elkaar verlaten, ik zeg dat ook, maar Sky, ik kan godverdomme niet zonder jou!"