I can not leave you alone 2

Hoofdstuk 62

**Kay**

Pijn. Dat gaat nu door mijn lichaam heen.

Verdriet. Ja, dat ook.

Zelf ben ik echt dom geweest.

Ja, ik hou nog steeds van haar.

Ja, ik kan haar niet laten gaan.

Ik weet niet wat er tot nu toe met mij bezielt.

Ik heb Anne, ik weet het.

Ik ben ook echt gek op haar, maar alsnog.

Bij Sky was onze relatie anders, totdat er ruzies plaats vinden.

Anne pakt me vast en meteen schud ik de gedachtes weg.

"Kom we gaan." Zegt ze zacht. Ik knik en loop met haar mee.

-

We komen weer terug in onze hotelkamer en meteen plof ik op het bed. Ik ben kapot. Echt.

"Je moet zo proberen te slapen." Ik knik.

"Weet het." Anne knikt en komt naast mr zitten.

"Ik weet dat het zwaar voor je is, maar Sky neemt haar eigen stap op weg naar haar leven. Je doet dat ook, dus laat d'r." Ik Slaak een zucht.

"Ik weet dat ik dat moet doen, maar het is zo lastig. Als je begrijpt wat ik bedoel." Ze knikt.

"Schatje, natuurlijk begrijp ik je. Dat weet je toch?" Ik knik half. Ik vertrouw haar wel, maar zit echt in de knoop.

Sky zal ik niet snel vergeten, maar ik denk dat her beste is, dat we allebei doorgaan. Ik ben een ontzettende eikel. Echt waar!

Ik gaf haar valse hoop.

Ik liet haar stikken.

Ik slaak een zucht en staar voor me uit.

Ik zal de tijd van vroeger niet vergeten. Een eikel die verliefd werd op een meisje die hij pestte.

"Ga je slapen?" Onderbreekt Anne, die voor me staat met een badjas.

"Ik weet het niet." Anne glimlacht en gaat op mijn schoot zitten.

"Het komt goed." Fluistert ze zacht. Zachtjes kust ze mijn wang en meteen daar ik mijn gezicht om en plant mijn lippen op die van haar.

Ik laat mijn handen over haar heupen glijden en meteen trekt ze haar badjas uit. Ze is helemaal naakt. Ik stop zoenen en duw haar zachtjes van mijn schoot af.

"Ik denk toch dat ik ga slapen." Ik zie Anne mij teleurgesteld. Ik stop niet omdat ze naakt is. Nee. Ze is echt prachtig, maar heb er toch geen zin in. Ik wil niet mijn verdriet en woede in sex overlaten.

"Oké." Ze pakt haar badjas en loopt richting de badkamer. Ik kleed mezelf om en plof op bed. Ik lig helemaal an het einde, omdat ik denk dat Anne geen behoefte heeft, om tegen me aan te liggen.

Ik voel het matras naast me indeuken. Meteen kijk ik om. Ook Anne ligt aan het einde van hat bed. Aan haar kant dan. Ik besluit niks te zeggen en sluit mijn oogleden.

Wanneer kan ik weer mezelf zijn? Ik hou het niet meer vol.

-
**Sky**
Ik laat Kyden los en kijk hem aan. Hij glimlacht. Ik glimlach terug.

"Ik had nooit echt nagedacht dat-" Het wordt ineens stil.

"Wat had je niet nagedacht?" Ik kijk hem verwachtingsvol aan.

"Dat ik iemand kon vinden, waar ik echt heel veel in zo'n korte tijd om kan geven." Ik bloos lichtjes. Meteen glimlacht Kyden.

"Ik wil niet meteen snel beginnen, maar met een paar afspraakjes kan het toch goed komen?" Ik glimlach breed.

"Als jij dat wilt." Kyden pakt me stevig vast en kijkt me recht in mijn ogen.

"Altijd." Fluistert hij zachtjes.

"Altijd?"

"Altijd." Antwoord hij en drukt weer zijn lippen op die van mij.

-
Hey✨
Mensen, ik heb jullie hulp nodig!
Iedereen, zet ideeën in de reacties, want ik heb echt amper inspiratie, om verder te schrijven 😔.
Alsjeblieft?!😊❤
✨