GİRİFT : Yöneticiler

18.bölüm | Neden

Medya; Jone

Adela suratına bir darbe daha yemesiyle tekrar yere düştü. Elinde ki değneği sinirle sıktı. Gözleri bağlıydı. Rodrigo Adela'nın eline bir değnek vermiş ve kendine de bir tane almıştı. Odaklanmasını söyleyip duruyordu ama Adela bunu başaramıyor ve deliriyordu. Üst üste darbeler alıyor ve vücudunda morluklar oluşuyordu.

"Ayağa kalk Adela."

Adela değneğe yaslanarak yavaşça ayağa kalktı. Değneği iki eliyle tutup kalkan gibi kaldırdı ve etrafını dinlemeye devam etti. Havadaki sesini net bir şekilde duyuyordu. Sadece kendi konumunu ayarlayamıyordu. Tekrar Adela'ya doğru bir hamle geldiğinde havada ki sesini işiten Adela hızla kendi değneğini siper etti önüne. Değnek ona ulaşmadan kendi değneğiyle engellemesiyle Rodrigo geri çekildi ve iki eliyle tuttuğu değneği hızla etrafında döndürmeye başladı. Adela'nın dikkatini dağıtıyordu ama tahmin ettiği gibi ne yaptığını çözememişti. Değneği tek eline aldı ve kolunun arka kısmına yerleştirdi. "Sıra sende."

Adela bu sefer kendisi harekete geçti ve değneği Rodrigo'ya doğru vurdu. Rodrigo tek eliyle Adela'nın değneğini havada yakaladı ve Adela'ya bir kere daha vurdu. Adela acıyla geri çekildi.

"Odaklan Adela! Lia'yı düşün. Yaşadığı acıları tahmin etmeye çalış!"

Adela'nın içinde tekrardan yaşam bulan intikam duygusuyla Adela sopasını sıkıca tuttu. Nefreti adım adım büyürken son gücüyle Rodrigo'ya vurdu. Rodrigo kendi değneği ile engellese de biraz zorlanmıştı. Adela tekrar değneğini geri çekti ve tekrardan vurdu.

Adela Rodrigo'ya tekrar tekrar vururken Rodrigo kendini savunmaya devam etti. Adela Rodrigo'nun hareketlerini dinlerken hareketlerini ve konumunu aklında canlandırarak adımlarını ona göre yönlendiriyordu. Rodrigo bir hareketle Adela'dan kurtulduğunda Adela dikkatle dinlemeye devam etti. Rüzgar kulaklarına ulaşıp okşarken Rodrigo'nun nefesini duydu, hızla atan kalp atışlarını, elleriyle tahta değneği tutarken çıkan sürtünme sesini... Bütün sesler susmuştu. Sadece Rodrigo'ya odaklanmış, onu bütünüyle dinliyordu.

Adela daha fazla odaklanıp diğer tüm sesleri duymaya çalıştı ama başaramıyordu. Tüm o seslere odaklanmaya çalıştığı zaman önce tüm sesler bir süre tamamen gidiyor, hiçbir şey duymuyordu. Sonrasında her şey normale dönüyordu. Yine tüm sesler susmuştu. Rodrigo Adela'ya vurduğunda ayağına aldığı darbeyle yere çöktü. Başarısız olup duruyordu. Bu durumdan sıkılmıştı. Yeniden seslere kavuşunca değneğini yerde döndürerek hızla Rodrigo'ya doğru vurdu. Bir ses duyduğunda hızla gözlerini açtı. Rodrigo yerde, yatıyordu. Başarmıştı. Ayağa kalktığında gülmeye başladı. "Sonunda!"

Rodrigo tek elini kafasının arkasına yerleştirdi ve Adela'ya baktı. Gülümsemesi, yaralar açılmış yüzünü kapamaya yetmişti. Adela'ya elini uzattı ve bileğinden tutup kendine çekti. Adela dizlerinin üstüne tekrar çöktüğünde Rodrigo da yattığı yerden doğruldu. Ellerini Adela'nın alnına uzatıp saçlarını geriye itti. Ardından eli yanağını bulurken baş parmağıyla kaşında açılmış yaranın kanını sildi. Adela Rodrigo'nun dokunuşuyla gözlerini yumarken acısıyla beraber yüzünü buruşturdu. Rodrigo parmağını geri çekmiş ama eli yanağında yerini korumuştu.

Adela gözlerini açtığında aklına Raena'nın dedikleri gelmişti. Uzun süredir mesafesini koruyordu. Şimdi herhangi bir yakınlaşmaya izin veremezdi. Yüzünü hafif yana çevirip hızla ayağa kalktı. 

Rodrigo'nun eli havada kalmıştı. O da yavaşça ayağa kalktı. "Bu kadarlık yeter. Git yüzünü temizle."

Adela bir süre Rodrigo'ya baktı. Yüz hatları gerilmiş gibiydi, kaşları çatılmıştı. Tüm bunlara rağmen ifadesizdi. Duygularını saklamakta çok iyiydi ama bozulmuştu, biliyordu. Adela hiçbir şey demedi ve oradan ayrıldı.