GİRİFT : Yöneticiler

6.bölüm | Yanılsama

Adela hızla öksürmeye ve yuttuğu suları kusmaya devam etti bir süre. Nefes almayı denedi uzun bir aradan sonra. Acı çekiyordu. Kulaklarına dolan sular duymasını engelliyordu. Derin bir nefes aldığında etrafına baktı. Yine kırmızı gözlerle karşılaştı. Bu gözler ona acı veriyordu. Gözlerine baktıkça içi yanıyordu. Bu ne sevgi, ne de korkuydu. Adela sinirle bağırdı; "Ölmemi bekledin galiba!"

Rodrigo hiçbir şey demedi. Ayağa kalkıp gitmeye kalktı. Adela da hızla kalkıp onu kolundan tutup durdurdu. Rodrigo derin bir nefes aldı ve arkasını döndü. "Beni kandırdığını sandım. Hala öyle düşünüyorum. Madem yüzme bilmiyorsun neden uçurumun kenarına oturdun? Aklından sorunun mu var? Sen bu bahaneyle git Loras'ı kandır. Kendisi yüzmeyi çok sever. Hem bu bahaneyle ona yaklaşırsın."

Adela Rodrigo'nun dedikleriyle birlikte tuttuğu kolunu bıraktı. Nasıl böyle konuşabilir? diye yakındı.
Daha beni tanımıyor bile!

Rodrigo kıpırdamayan Adela'dan bakışlarını çekti ve önüne dönüp oradan uzaklaştı.

Adela olanları düşündü. O rüyasında gördüğü kişi olamazdı. Rüyasında bu kırmızı gözler onu düşecekken tutmuştu. Durmadan onu koruyacağını söylemişti. Şimdiyse karşılaştığı bu adamın o olduğuna inanmıyordu. "Yanılmışım. O sen değilsin."

Adela orada kalakalmışken Desire koşarak Adela'nın yanına geldi. Adela kaplanına bakıp hırsla güldü ve elini yumruk yapıp boşluğa savurdu. "Geç kaldın Desire. Biraz önce gelip onu korkutana kadar kükremeliydin!"

Adela sırılsıklam olmuştu. Saraya doğru yürümeye başladı. Yürüdükçe botları garip sesler çıkartıyordu. Rodrigo'nun dedikleri kafasında tekrarlanıp duruyordu. Ondan uzak durmalıydı. Kendisini çok yanlış anlamıştı. Ona yaklaşmayacaktı. Hatta hiçbir veliahtın yanına yaklaşmayacaktı.

Adela saraya yaklaşırken biri kolunu tutmasıyla yerinden sıçradı. Kafasını çevirince yine Rodrigo'yu gördü. Kırmızı gözler kısılmıştı. Karanlık geceyi sararken ay bu gözleri görmesi için çabalıyor gibiydi. Işığı tam Rodrigo'nun kusursuz yüzüne vuruyordu.

"Kimsin sen?"

Adela Rodrigo'nun sorduğu soruyla kaşlarını çattı. Nasıl bir soru bu böyle? dedi içinden.
Gitmemiş miydi?
Neden geldi?
Yine kalbimi kırmak için mi?
O olmadığına inandırmak için mi?

"Ne?"

"Kimsin sen?"

"Bu seni neden ilgilendiriyor?"

Rodrigo Adela'nın kolunu sıktı. Adela'nın canı yanmıştı ama belli etmemeye çalıştı. Rodrigo'nun neden böyle davrandığını anlamaya çalışıyordu. Kırmızı gözlerine anlamaya çalışırcasına bakıyordu ama o gözler duygu barındırmıyor gibiydi. Duygularını yansıtması gereken gözleri saklıyordu asıl duygularını. Rodrigo duygu barındırmayan gözlerine rağmen korkutucu bir şekilde Adela'ya bakıyordu. "Adın ne?"

"Seni ilgilendirmez."

Rodrigo Adela'nın kolunu daha çok sıktı. Adela'nın canı çok yanıyordu. Yüzünü buruşturdu. Desire hırlayınca Rodrigo Desire'a kısa bir bakış atıp onu sakinleştirdi. Adela Rodrigo'nun yaptığı şeye inanamadı. Desire'a bir bakışı yetmişti. Git gide korkuyordu Adela. Titremeye başlamıştı. Bu hem korkudan hem de sinirdendi. "Bırak beni! Sen bana nasıl elini sürebilirsin? Kim olduğunu sanıyorsun?!"

"Sana adını sordum!"

"Seni ilgilendirmiyor!"

Rodrigo Adela'nın iki kolunu da tutup yüzüne doğru eğildi. Sinirden yüzü kasılmıştı. İki kolunu da o kadar sıkıyordu ki Adela'nın gözleri doldu. "Adela! Adım Adela."