Serenity's Curse to Chaos (KN - Castillo Series #3)

Curse 45 - Daughter

Sobrang agang manggising ni Chaos ngayong araw. Masyado siyang excited for my check up today habang ako naman ay muntik nang makalimutan iyon dahil sa stress at pagod ko kagabi.

I yawned while I looked at him walking in front of me while preparing our breakfast. I am still sleepy kaya hindi ko siya matulungan.

I remember what I said to him last night while he's sleeping. Yes. I finally admit it. I love Sander, I love him so much. I don't know how and why but I can just tell na mahal ko na siya, matagal na actually. Even before I broke up with Skye, I knew that there's something strange that I am feeling towards him. And akala ko lang dati it was because I was needing a friend but the truth is I was just blinded by my concept of love with Skye na hindi ko na napansin na minamahal ko na pala si Chaos. That I already loved him even before things became complicated.

But I'm afraid that I can't admit it right now. Not in our current situation. Call my confession last night not counted, but I am not yet ready to tell him my feelings. And muli, ay hindi yun dahil hindi ako siguro because damn I am so sure that it's him that I love.

Hindi ako aamin sa nararamdaman ko para sakanya because of our current situation. Ayokong isipin niya na nasasabi kong mahal ko siya dahil lang sa siya ang andiyan para sakin ngayong ang laki-laki ng problema ko. Ayokong isipin niya na ginagawa ko siyang panakip-butas o distraction from the pain that I am currently feeling.

Chaos is a very amazing man. He deserves the best, that's why I'm planning to tell him that I love him in a perfect timing. Yung walang problema at pareho lang kaming masaya. Siya at ako.

"Hey." Agad akong napakurap ng ilang beses while looking at him. He chuckled upon seeing my reaction. "Eat now, Serenity. Di tayo pwedeng ma-late." He said.

Natawa nalang ako sa pagiging atat ng lalaking 'to. "Masyado ka namang excited eh." Sumubo na ako ng tocino.

"Aren't you excited? We'll finally find out what our baby's gender is."

I can't help but also smile while looking at Chaos being so excited. Hindi mawala-wala sa labi niya ang ngiti. Dito ko talaga napatunayan sa sarili ko na hindi mali ang desisyon kong sabihin sakanya ang tungkol sa dinadala ko.

"Of course. I'm also excited. We can finally buy things for the baby." Natawa tuloy siya.

Matagal na kasi kaming nag-aargue sa pamimili ng gamit ng baby. I keep on insisting na magsimula na kaming bumili habang maaga pa pero hindi siya pumapayag, maghintay nalang daw muna kami kung kelan namin malalaman ang gender para hindi na kami mahirapang mamili. Hindi ata alam ni Chaos ang concept ng unisex eh!

Ayun nga, halos paliparin na ni Chaos ang kotse hanggang sa makarating kami sa clinic ni Dra. Malou. Feel ko nga super aga talaga namin kasi pagpasok namin ay si Amy palang yung nasa clinic.

"Good morning, Amy." Bati ko sa secretary ni Doc.

Nilingon niya ako pero agad ding tiningnan ang lalaking nasa likod ko. Ang lapad ng ngiti niya bago ako muling binalingan ng tingin. "Good morning. Hindi ka na talaga mag-isa, ha." She even winked at me dahilan para matawa ako.

Malamang ay kinukumpara niya yung una kong punta dito na super nakasimangot lang ako at loner. Mukha akong pinagsakluban ng langit at lupa nun, and now here I am... with a very excited expecting father.

"Andiyan na si doc?" Tanong ni Chaos kay Amy bago naupo sa tabi ko.

Tingnan mo tong isang 'to. Hindi talaga matago-tago yung excitement niya. "Nasa loob na. Hinihintay ko nalang yung signal niya kung pwede nang magpapasok." Sagot naman ni Amy.