#Βουταμε!(αυτοκτονουμε)

232 30 21
                                    

Το δασακι φαινοταν σκοτεινο,αφου οι ηλιακτιδες του ηλιου δεν μπορουσαν να περασουν ,λογω των μακριων κλαδιων των πανυψηλων κλαδιων . Τα ματια του ομως ελαμπαν ,σαν τις ομορφες πυγολαμπιδες που μαζευα καθε καλοκαιρι με τον αδερφο μου.

« Ειναι πανεμορφα εδω » παραδεχομαι και η πλατη του ειναι ακομα γυρισμενη προς εμενα,ωστε να χαζευει την μαγευτικη αυτη θεα του ποταμιου.

« Το ξερω » μου απαντα μετα απο λιγη ωρα με το κεφαλι του γυρισμενο στα πλαγια.

Κοντοστεκομαι λιγακι και σκεφτομαι. Εκεινος γυρνα προς το μερος μου και συνεχιζει να λεει με ενθουσιασμο.

« Το 2ο βημα ειναι να κανεις πραγματα που δεν εχεις ξαναδοκιμασει ποτε. Να εισαι τολμηρη. Να βγενεις εξω απο τα νερα σου που και που. » διαβαζει τις σκεψεις μου και τον κοιταω καχυποπτα.

Βαζει τα χερια του πανω απο την μπλουζα του και αρχιζει να την βγαζει σιγα σιγα,με τους καλοσχηματισμενους και φπυσκωτους μυες του να ειναι σε θεα. Κοκκινιζω αμεσως και γυρνω προς την αντιθετη κατευθυνση.

« Φορεσε την μπλουζα σου Λουκα » προσπαθω να πω αλλα βγενει περισσοτερο ως ψιθυρος απο το κοκκινησμα και την ντροπη.

Το γαϊδουρι θελει να με μαγεψει με την θεαμτων μυών του. Δεν ειμαι η Κατερινα αγαπουλινι!

Ευτυχώς δηλαδη...

« Νεφελη γυρνα προς εμενα » μου αποκρινεται καο γυρναω σιγα σογα προς το μερος του με μικρα βηματακια.

« Γιατι εισαι γυμνος;» φωναζω καθως τον βλεπω και χωρις παντελονι και γελα.

« Που το βρίσκεις το αστειο? Θα κρυωσεις! » τον αποπερνω και στριφογυρνα τα ματια του ,κανοντας ενα επιφωνημα ενοχλησης.

« Εσυ και η γιαγια μου » απαντα στο κυρηγμα μου και σταυρωνω τα χερια μου γυρω απο την κοιλια μου ως ενδιξη θυμου.

« Βγαλε τα ρουχα σου και εσυ » με προσταζει και ξεφυσαω απο την ενοχληση μου. Κρυωνα και πεινουσα!

« Γιατι να βγαλω τα ρουχα μου ειπαμε? » τον ρωτω και με κοιταζει με ενα απο τα δελεαστικα του χαμογελα.

Ανωμαλο γαϊδουρι

« Για να πηδηξουμε στο ποταμι » μου λεει σε duhh τονο λες και ειναι κατι αυτονοητο.[…]

« Λουκα φοβαμαι » παραδεχομαι τελικα καθως βρισκομαστε στην ακρη του ποταμιου που πεφτει με ορμη προς τον γκρεμο και γινεται κατταρακτης ορμητικος.

This Is Such A Wrong Guess  #READINΤ2017 Where stories live. Discover now