This Is Such A Wrong Guess #READINΤ2017

#Η συμφωνια μας

Με κραταει στην αγκαλια του σφιχτα και μου δινει ενα φιλι στο μετωπο για να ηρεμισω.

" Ηρεμα αγριογατα " λεει και μου χαϊδευει την πλατη, καθως εγω τον τραβαω προς τα πανω μου και βαζω το κεφαλι μου στο θωρακα του.

" Τι σου ειπε ο Ορφεας?" τον ρωταω εγω και το προσωπο του σκοτεινιαζει καπως.

" Ηθελε να μου πει να βγουμε αυτες τις ημερες να παμε για να κανα ποτακι , αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα " λεει και τον κοιταζω με σηκωμενο το φρυδι.

" Τι ειναι τοτε?" Τον ρωταω εγω ηρεμη ποια και μου πιανει τα χερια στις παλαμες του, χαϊδευοντας τα με τα δικα του χερια

" Δεν μπορουμε να ειμαστε μαζι " ξεστομιζει και μενω αναυδη. Αποτραβιεμαι γρηγορα απο πανω του και τον κοιταζω αναυδη. Δεν μπορει να το ειπε αυτο μολις τωρα. Απλα δεν γινεται.

" Γιατι με κοιταζεις ετσι? Ημουν ξεκαθαρος. Δεν μπορούμε να ειμαστε μαζι. Δεν εχω να σου αποδειξω τιποτα οπως βλεπεις. " λεει και το βλεμμα του που ειχε μαλακωσει, σκληρενει αποτομα και γινεται κενο. Κενο , οπως στην αρχη.

" Τι σε εκανε να αλλαξεις ετσι ?" τον ρωταω εγω και κανει πως σκεφτεται κατι.

" Εμ.... Τιποτα " λεει τελικα και νοιωθω εναν θυμο να βραζει μεσα μου.

" Και ολα αυτα που ειπαμε πριν λιγες ωρες? Ολα αυτα που ζησαμε μαζι μεσα σε αυτον τον χρονο? Ολα θα πανε χαμένα?  Δεν σημεναν τιποτα σε εσενα ολα αυτα ? Ολα αυτα που μεσολαβησαν εως αυτην την ημερα, δεν σε ενοιαξαν καθολου? " τον ρωταω εγω και προσπαθω να κρατησω την ψυχραιμια μου και τον θυμο μου τα οποια πριν λιγο ειχα ανακτησει.

"  Ηταν ολα για την συμφωνια μας " λεει και νοιωθω ενα κομματι μεσα μου να σπαει.

" Καλα λοιπον. Και πως θα συνεχισουμε με τα βηματα;" τον ρωταω εγω προσπαθωντας να κρατησω τα δάκρυα μου και βαζει το χερι του στην τσέπη.

" Μεσω μηνυματων, ξερεις η τεχνολογια βοηθαει πολυ σε τετοιες περιπτωσεις!" λεει χαρουμενα και πραγματικα μεσα μου εβριζα .

" Καλα λοιπόν. Φευγω, πρεπει να... διαβασω ! " λεω και γυρναω να φυγω, αλλα με πιανει απο τον καρπο μου και με γυρναει προς το μερος του και ενωνει τα χειλη μας.

Εγω στην αρχη δεν ανταποκρινομαι,αλλα δεν αντεχω και τον φιλω.. Το φιλι φαινεται παθιασμενο θα ελεγε κανεις, αφου ειναι και το τελευταιο μας...

Ξεκολλαω  απο πανω του και περνω τα πραγματα μου για να φυγω . Η σερβιτόρα φερνει τα παγωτα και τις λεω να μου τα βαλει σε ενα πακετακι να τα παρω σπιτι να τα φαω. Φυσικα εκεινη δεχεταικαι μου τα βαζει. Τα παιρνω, τα πληρωνω και φευγω στεναχωρημενη.