# Deja vu babe

105 18 24
                                    

Νεφεληs Pov

"Πρεπει να φυγεις εχω να παω στο παρεπιστημιο τωρα"του λεω και με κοιταζει απογοητευμενος αλλα ασαλευτος.

"Να σε παω εγω στο πανεπιστημιο με την μηχανη;"με ρωταει και τον κοιταζω ξαφνιασμενη.

"Εχεις ακομα την Γκαμπριελα;"λεω χαρουμενη σαν πενταχρονο και με κοιταζει σφιγγοντας τα φρυδια του.

"Δεν σε καταλαβαινω"λεει και βγενει απο το σπιτι. Δεν θυμαται την μηχανη του;Εκανε σαν τρελος οταν την αγορασαμε αυτη τη μηχανη τρελος ειναι;

"Κοιτα αυτη την κοκκινη μηχανη!Ειναι σκετη κολαση "λεει κατενθουσιασμενος και χαρουμενος και γελαω μαζι του.

"Οντως την θες τοσο πολυ;"τον ρωταω και μου γνεφει θετικα.

"Φυσικα και θα την ονομασω και Γκαμπριελα"λεει λες και ηταν κατι το φυσικο και προσπαθω να πνιξω τα γελια μου με τα χερια μου στο στομα.

"Τι περιμενεις λοιπον;Ας την αγορασουμε!"του λεω και τρεχει προς το ταμειο κρατωντας με απο το χερι.

Οχι δεν γινεται να ειχε το ατυχημα με τη Γκαμπριελα,ηταν η αγαπημενη του μηχανη! Το βρηκα τι θα κανω ομως.

Βγενω εξω με το σακιδιο μου στον ωμο και τον βλεπω να κραταει το τσιγαρο στο ενα χερι και τα κλειδια της μηχανης του στο αλλο. Μιας μαυρης μηχανης. Οχι δε μου αρεσει καθολου που την βλεπω αυτη τη μηχανη. Τον πλησιαζω και του περνω το τσιγαρο απο το στομα και το πεταω μακρια στο δρομο.

"Τι στο--"παει να πει αλλα τον διακοπτω και του περνω τα κλειδια απο το χερι.

"Που ειναι η παλια κοκκινη μηχανη σου;"τον ρωταω και με κοιταζει απορωντας .

"Δεν ειχα ποτε κοκκινη μηχανη"λεει και τον κοιταζω απογοητευμενη. Θα θυμηθει. Θα θυμηθει θελει δεν θελει.

"Παρτα και παμε"του λεω και ανεβενω πανω στη μηχανη. Ανεβενει και εκεινος και φοραει κρανος και γυρναει πισω να μου δωσει ενα να φορεσω και εγω. Το φοραω και αρχιζει την μηχανη. Το Πανεπιστημιο που σπουδαζω ειναι δεκα λεπτα με αμαξι απο το σπιτι αλλα φτασαμε σε χρονο μηδεν. Ηθελα να ημουν και αλλο πανω στη μηχανη να νοιωθω ελευθερη και ολος ο αερας να πηγενει καταπανω μας. Με αφηνει και πρωτου παω να του πω τιποτα φευγει.{...}

Επιτελους σχολαω απο την καφετερια και τρεχω πισω σπιτι . Πρεπει να ετοιμαστω για  την αποψινή έξοδο μας. Πρεπει να σκεφτω που να τον παω. Καπου να θυμηθει εστω και κατι. Εαν τον παω στη θαλασσα;Μμ οχι ακομα. Στο κλαμπ;Οχι οχι ειναι νωρις ακομα. Οι σκεψεις μου ρεουν σαν ποταμι με κρυσταλλινα νερα και τιποτα ακομα να βρω. Ολες οι αναμνησεις περνουν απο μπροστα μου--Στο ποταμι!

This Is Such A Wrong Guess  #READINΤ2017 Where stories live. Discover now