This Is Such A Wrong Guess #READINΤ2017

# Only fools fall for you

"Deja vu babe"του λεω και τον τραβαω να πηδηξουμε μεσα στο ποταμι με φορα.

Μου σφιγγει το χερι και μολις πεφτουμε με φορα μεσα στα κρυα βαθυγαλαζα νερα,νοιωθω τα μαλλια μου σαν να πετανε και κουνησα τα ποδια μου σαν την γοργονα να μετακινηθω μεσα στο κρυο νερο. Η αληθεια ειναι πως ο μπαμπας μου μου εμαθε πως να αντεχω στα κρυα νερα και ειναι τοσο τελειο που κολυμπω στα κρυα αυτα νερα. Χαμηλωνω το σωμα μου και κολυμπαω πανω ακριβως απο την αμμο και βλεπω ενα πραγματακι να γυαλιζει. Βεβαια αν και η ανασα μου λιγοστευει,καταπια και κολυμπησα προς το γυαλιστερο αντικειμενο.

Ειναι ενα κολιε σε σχημα καρδιας απο τα φυλαχτα που βαζεις μεσα φωτογραφιες . Τι ομορφες λεπτομεριες που εχει πανω του ομως.Με ενα δυνατο σαλτο οθοω τον εαυτο μου προς την επιφανεια του νερου και βλεπω τον Λουκα να με κοιταζει περιεργα.

"Νεφελη μπορω να δοκιμασω κατι ;"με ρωταει και κολυμπαει προς το μερος μου .

"Αναλογως"του απανταω και φτανουμε με ενα ελαφρο κυματακι σε αποσταση αναπνοης.Κοιταζει μια τα χειλη μου και μια τα ματια μου και τον βλεπω διστακτικο,μα πιανει το προσωπο μου με το ενα του χερι και τα χειλη του ακουμπουν ελαφρα τα δικα μου και γουρλωνω τα ματια μου. Εκεινος το καταλαβαινει μα κλεινω και εγω τα ματια μου και τον φιλαω πισω. Με την ανταποκριση μου εκεινος χαμογελαει στο φιλι και βαζω το χερι μου μεσα στα μαλλια του και τα χαϊδευω. Αποτραβιεται σιγα σιγα και με κοιταζει με μια σιγουρια στο βλεμμα του και το εντονο βλεμμα του να σου δινει μια θετικη αυρα.

"Ακριβως οπως το θυμαμαι"λεει τοτε και ξαφνιαζομαι αλλα χαμογελαω τοσο πολυ με τη δηλωση του.

"Θυμασαι;"τον ρωταω και περνει ενα σοβαρο υφακι.

"Οχι τα παντα"λεει και τον περνω αγκαλια.

"Θα σε κανω να θυμηθεις θες δεν θες"του ψιθυριζω στο αυτι και νοιωθω το σωμα του που τανακουνηθηκε απο την ανατριχιλα που ο ψιθυρος του δημιουργησε.

Μου πεταει λιγο νερο πανω μου και αφου φορεσω τον κολιε που βρηκα ,του πεταω και εγω νερα πανω του και σκαμε στα γελια. Αρχιζουμε να παιζουμε νερομαχιες και πραγματικα ειχα τοσο καιρο να περασω τοσο καλα. Επιτελους μια φορα δεν ηταν κακος μαζι μου. Το λατρεψα απλα.

Τωρα απλα καθομαι στο κρεβατι μου ξαπλωμενη και χαζευω το ταβανι με τις ωρες. Ειναι απο τις νυχτες που λατρευω να καθομαι ολη νυχτα να κοιταζω το ταβανι ακουγοντας μουσικη και κλαιγοντας βουβα. Απλα τα αισθηματα ειναι τοσο μπλεγμενα μεταξυ τους. Μπλεγμενα σαν τα μαλλια της μικρης σου αδερφης οταν μαθενε να κανει μπανιο μονης για πρωτη φορα. Μπλεγμενα οπως τα συννεφα στην βιασυνη του χρονου και το μποτιλιαρισμα της κινησης τους. Μπλεγμενα σαν τα χρωματα πανω σε καμβαδες γνωστων για αιωνες ζωγραφους που καποια στιγμη ξεχνιουνται ,οπως η νεολαια αλλαζει .