This Is Such A Wrong Guess #READINΤ2017

#Δεν ειναι το ιδιο μπουμπουνα

Ο Aaron ειχε τρεξει πανω στη σκηνη και με πηρε αγκαλια , καθως ολο το κοινο χειροκροτουσε χωρις σταματημο.

" Ησουν καταπληκτικη!" μου λεει ο Aaron ενθουσιασμενος και με φιλαει γλυκα στα χειλη.

Το κοινο φωναζει "αωωωωωωωω" και εγω κοκκινηζω σαν παπαρουνα. Μου κραταει το χερι και βγενουμε απο την αιθουσα ,μαζι μας και η Ιολη.

" Συννεφο ησουν τελεια πανω στη σκηνη! Εσκισες!" μου λεει χαρωπα και κανουμε το συνθημα μας.

" Ευχαριστω μαϊ λοβ " της λεω και γελαμε και οι τρεις. Πηγενουμε στις γυναικειες τουαλετες για να βγαλω αυτα τα ρουχα απο πανω μου και τα δινω στη καθηγητρια καθως περναει τυχαια απο τον διαδρομο που βρισκομασταν. Ανανεωνω το βαψιμο μου και βγενουμε για βολτα.

" Που θα παμε;" ρωταει η Ιολη και της χαμογελαω.

" Στο στεκι μας " της λεω και εκεινη μου χαμογελαει πλατια. Βαδιζουμε προς την Δωδωνη και ο Aaron δεν εχει σταματησει να κανει βλακειες.

Εγω γενικα ειμαι στον κοσμο μου. Σκεφτομαι μια τον Λουκα και μια τον Aaron. Σημερα ηταν η τελευταια ημερα που θα τον εβλεπα. Ποτε ξανα.

Ενα περιεργο συναισθημα με κυριευει και ανατριχιαζω στην σκεψη του. Σκεφτομαι μια αυτον και μια τον αλλον. Ο Aaron και εγω καταλαβα πως ειμαστε κατι σαν...friends with benefits. Δεν μου τα εχει ζητησει ακομα,ωστοσο μου αρεσει και του αρεσω.

Η Ιολη ειναι η κολλητη που ποτε δε ειχα. Ειναι αυτη που συμβουλευομαι συχνα για στυλιστικες επιλογες ,οπως και τον Aaron αλλωστε.

Το στοιχημα το παρατησαμε τελειως,το παραμελησαμε εντελως. Αυτο που σκεφτομουν περισσοτερο ηταν το καλοκαιρι που θα ξεχυνοταν μπροστα μας. Ενα ολοκληρο καλοκαιρι ολοδικο μας.

Σκεψου. Τι δροσερο αερακι,τα βραδακια κατω απο τα αστερια,οι ερωτες που διαρκουν μονο το καλοκαιρι, οι διακοπες και οτι αλλο μπορεις να φανταστεις. Τα καλοκαιρινα χρωματα σε εβαζαν σε διαθεση χαρας και γαληνης. Μπορουσες ελευθερα να καθεσαι με τις ωρες στον μολο πλεον να βλεπεις τα κυματα της θαλασσας με το θαλασσι της χρωμα να κουνιουνται αρμονικα και οι ηλιαχτιδες να αντανακλουν πανω στα κυματα της.Ηταν απο τις ποιο μαγευτικες εποχες. Ημουν τοσο ετοιμη να τις ζησω.

Θα ζουσα αυτο το καλοκαιρι σαν να μην υπηρχε αυριο και θα αφηνα ολα τα στεναχωρα πισω μου. Τιποτα δεν με σταματουσε πλεον.

Τιποτα.

" Νεφελη που θες να κατσεις?" με ρωταει η Ιολη και ανυπομονη και κουρασμενη απο το περπατημα.