#Να ξεφυγω για παντα

104 16 18
                                    

"Ειναι ωραια η θεα απο εδω πανω,ποτε δεν ειχα φανταστει πως θα ειχα την τιμη να δω την θεα του 6ου οροφου"λεω σιγομουρμουρωντας και ο Λουκας γυρναει προς το μερος μου σκεπτικος.

"Ναι ειναι πολυ ωραια εδω πανω"λεει τελικα και ξαναγυρναει το προσωπο του προς τα μπροστα να κοιταξει την θεα της ομορφης βραδυας και του μνημειου της Ακροπολεως.

" Γιατι μετακομισες Αθηνα;"τον ρωταω  με παραπονο και γυρναει προς το μερος μου.

"Ειχα την αισθηση πως αν ερθω εδω ,θα βρω αυτο που ψαχνω. Τις αναμνησεις μου και τον εαυτο μου"λεει εκεινος και νευω απογοητευμενα το κεφαλι μου.

"Και νομιζα πως μπορουσα να σου ξεφυγω μια για παντα."μουρμουραω κατω απο την ανασα μου και αφηνω τον καπνο να φυγει απο τα χειλη μου ορμητικα προς τον ουρανο.

"Τι ειπες;"με ρωταει και γυριζει προς το μερος μου.

"Ειπα πως αυριο εχω να παω στο Πανεπιστημιο το πρωι και δεν εχω ορεξη. Το απογευμα θελω να σε παω καπου να θυμηθεις"του λεω και γνεφει καταφατικα.

"Και πως μπορεις να με κανεις εσυ να θυμηθω;Εσυ ησουν η νυφιτσα που με εβριζε εχθες"λεει κιοιταζοντας με υποτιμητικα και δαγκωνω το μεσο του κατω χειλους μου.

Και τωρα τι του λεμε; Οτι με κοροϊδευε στην αρχη και βαλαμε ενα στοιχημα και τα φτιαξαμε αλλα με απατησε;

Μπα.

"Ξερω το παρελθον σου και μπορω να σε βοηθησω να θυμηθεις"του λεω και γνεφει θετικα ,αν και διστακτικα.

" Καλως λοιπον αν και δεν εμπιστευομαι ευκολα σκυλες"λεει ειρωνικα και τον κοιταζω αηδιασμενη.

"Χα,με εχουν αποκαλεσει και χειροτερα"λεω αυταρεσκα και γελαω με την εκφραση του.

"Οπως;"με ρωταει ειρωνικα και ξαναγελαω για αυτο που θα του πω.

"Κοπελα σου" λεω και εκεινος με κοιταζει με ενα κενο βλεμμα. Δεν εχει τι να απαντησει φαινεται. Αω μωρε.

" Θα μπορουσα να τρωω σουπα με γραμματα της αλφαβητος και να βρω καλυτερες ταπες απο εσενα"λεω ειρωνικα αφου ακομα να απαντησει και συνεχιζει να με κοιταζει με εκεινο το ιδιαιτερο κενο βλεμμα. Εχει ανοιξει την μπαλκονοπορτα και κραταει τα δυο αδεια μπουκαλια αλκοολ,μα δεν λεει τιποτα. Ισως να με επιρρεαζει το πολυ ποτο που ηπια ,μα εκεινος φαινεται μια χαρα. Ακομα να μιλησει.

"Εγω παω για υπνο"λεει τελικα και κλεινει την πορτα πισω του. Την αφηνει ξεκλειδωτη και αφου τραβα τις κουρτινες στη θεση τους,χανεται απο το οπτικο μου πεδιο. Εγω μονη μου πλεον καπνιζω το 5ο ή 6ο τσιγαρο απο οταν ηρθα σπιτι του και απλα κοιταζω τα φωτα της βραδυνης Αθηνας. Ειναι τοσο ομορφη απο ψηλα.

This Is Such A Wrong Guess  #READINΤ2017 Where stories live. Discover now