#Θες να φυγω

92 20 14
                                    

"Νεφελη εισαι εδω μεσα;"ρωταει μια βραχνη αντρικη φωνη που με κανει να πεταχτω σαν βρεγμενη γατα και να τυληξω την κουρτινα του μπανιου πανω μου ως καλυψη.

"Θεε μου πως μπηκες μεσα;"ρωταω φωναζοντας απο την τρομαρα μου και με κοιταζει με ενα στραβο χαμογελο. "Μην με κοιτας καθολου ετσι Λουκα"τον απειλω και εκεινος γελαει με την εκφραση μου.

"Νεφελακι θες να φυγω;"ρωταει με το στραβο του χαμογελο και με κοιταζει πονηρα. Πρεπει να τον διωξω για να παρω το μπουρνουζι απο το δωματιο μου. Θεε μου πως γινεται να το ξεχασα;

"Ναι"λεω κοφτα και με κοιταζει μη πεισμενος.

"Εμ να το σκεφτω. Οχι."απανταει τελικα και παω να πεσω αλλα κρατιεμαι απο την κουρτινα και δε πεφτω για καλη μου τυχη.

"Παρακαλω"του λεω τελικα ικετευοντας και νευει θετικα το κεφαλι του.

"Καλως λοιπον. Θα περιμενω στο σαλονι"λεει και βγενει με γρηγορα βηματα εξω απο το δωματιο.

Βγενω απο την μπανιερα αιγα σιγα και φτιαχνω τα μαλλια μου σε δυο γαλλικες κοτσιδες και ανοιγω την πορτα του μπανιου. Βγαζω το κεφαλι μπυ να τσεκαρω αν ειναι εκει και αφου κοιταζω δεξια και αριστερα τρεχω προς το δωματιο μου . Ανοιγω την πορτα και τον βλεπω να καθεται πανω στο κρεβατι μου εκπληκτος να κοιταζει το σωμα μου και δαγκωνει το κατω χειλος του. Νοιωθω τα μαγουλα μου να κοκκινηζουν και τα πιανω αυτοματα να τα κρυψω. Θεε μου τι ντροπη!

Λουκας Pov( surprise😂👊)

Αφου βγενω απο το μπανιο για να την περιμενω στο σαλονι,τελικα επιλεγω να παω να βρω το δωματιο της. Μπενω μεσα και βλεπω ενα δωματιο με κυριαρχο χρωμα το γκρι και το μαυρο. Πηγενω προς το γραφειο της και βλεπω ενα μαυρο σαν μπλοκ. Τι'ν'τουτο μανα μ;

Διπλα βλεπω ενα μαυρο βιβλιο με ασπρα σχεδια και το περνω και αυτο. Καθομαι στο κρεβατι και τα βαζω μεσα στο σακο του γυμναστηριου μου να δω το περιεχομενο τους στο σπιτι. Ελπιζω μονο να μην ειναι τιποτα σημειωσεις και μπουρδες. Τα κοιταζω λιγο και ανοιγω το τετραδιο.

Πρεπει να ειναι... Ημερολογιο. Το περνω σιγουρα σπιτι. Ανοιγει ξαφνικα η πορτα και βαζω μεσα και τα δυο μεσα στη τσαντα μου. Γυρναω το κεφαλι στη πορτα και την βλεπω ολογυμνη μπροστα μου και τρομαγμενη. Το βλεμμα της μου δειχνει πως ειναι τρομαγμενη και εκπληκτη που με βρισκει εδω. Την κοιταζω απο πανω μεχρι κατω και ασυναισθητα δαγκωνω το κατω χειλος μου . Εκεινη κοκκινιζει και κρυβει τα μαγουλα της με τα χερια της απο ντροπη και την κοιταζω πονηρα. Ομως πριν προλαβω να την κοροϊδευω ,μια αναμνηση κανει την εμφανιση της στις σκεψεις μου.

This Is Such A Wrong Guess  #READINΤ2017 Where stories live. Discover now